Φοβόμουν να πάω στα δέντρα γιατί ήμουν σίγουρος για το αποτέλεσμα. Όταν έβλεπα τη θερμοκρασία να πέφτει, ήξερα ότι αυτό ήταν ό,τι χειρότερο για τα ανθισμένα δέντρα.
Εντάξει, εγώ έχω δύο-τρία δέντρα, δεν χάθηκε ο κόσμος. Τι θα γίνει, όμως, με εκείνους—επαγγελματίες ή μη—που ξοδεύουν χρήματα, κοπιάζουν, ραντίζουν, καθαρίζουν από τα χόρτα; Μέσα σε ένα βράδυ χάνουν μια ολόκληρη χρονιά!
Μήπως πρέπει να αντικαταστήσουμε όλα τα πρώιμα δέντρα με όψιμα; Οι γεωπόνοι καλό είναι να προστατεύουν και να μη διαθέτουν τέτοια δέντρα ή, τουλάχιστον, να προωθούν τα κατάλληλα. Ομολογώ και εγώ ότι, όταν αγόραζα δέντρα, δεν έκανα την έρευνα που έπρεπε.
Οι κρατικοί γεωπόνοι οφείλουν να εκπαιδεύουν τους παραγωγούς και να τους προειδοποιούν για ορισμένα είδη. Δυστυχώς, το κλίμα μας δεν ενδείκνυται για όλα τα δέντρα, και ειδικά για τα πρώιμα. Στατιστικά, είναι αποδεδειγμένο ότι κάποια στιγμή η θερμοκρασία θα πέσει, με καταστροφικές συνέπειες.
Ευτυχώς, ο κάμπος δεν έχει ανθίσει ακόμα, αλλιώς…
Και μην ακούω αυτές τις ανοησίες ότι παίρνουν αποζημιώσεις! Καλώς δίνονται, αλλά αυτό δεν είναι λύση. Ο λαός μας λέει πως από τη ζημία ποτέ δεν έχεις κέρδος.
Τέλος, η βάση της κοινωνίας μας είναι η αλληλεγγύη προς τον συνάνθρωπό μας. Δεν θέλω ούτε να ακούω τη φράση «Τι μας νοιάζει εμάς; Δικά μας είναι;». Αυτό είναι η απόλυτη κατάντια: όταν κάποιος δεν συμπάσχει με το πρόβλημα του άλλου, αλλά αντίθετα χαίρεται με την καταστροφή του!
