Είναι πολλές φορές που που βγαίνω στα βουνά της Δυτικής Μακεδονίας πάντα μόνος και σε περιοχές μάλιστα που το τηλέφωνο είναι απλά βάρος. Πολλοί φίλοι μου λένε καλά δεν φοβάσαι από κανένα άγριο ζώο και εγώ τούς εξηγώ ότι αυτά ψάχνω αλλά πριν τα συναντήσω έχουν καταλάβει την παρουσία μου και δυστυχώς εξαφανίζονται. Φυσικά το βουνό έχει κινδύνους και χρειάζεται γνώσεις αντιμετώπισης αυτών, ανάλογα τις περιπτώσεις που η κάθε μία έχει ξεχωριστό χειρισμό αλλά και συντονισμό χωρίς λάθος κινήσεις.
Από άγρια ζώα δεν έχω κινδυνεύσει ακόμη γιατί σέβομαι τα όρια που αυτά μου επιτρέπουν ..
Από τσοπανόσκυλα αρκετές φορές και ευτυχώς που γνωρίζω την στρατηγική τούς και τα αντιμετωπίζω με θάρρος και θράσος μέχρι να βρω το αδύναμο σημείο της αγέλης. Σε πολλές περιπτώσεις αν ήταν ένας απλός περιπατητής το πιθανότερο είναι ότι τα συγκεκριμένα θα τον είχαν κάνει πολυτραυματία το λιγότερο.
Δυστυχώς η ελεγχόμενη αναπαραγωγή και ο απαραίτητος αριθμός (60χ1) των σκύλων φύλαξης κοπαδιών δεν τηρείται με αποτέλεσμα να έχουμε γέννες και οποία αντέξουν. Έτσι φτάνουμε σε αριθμούς δυσανάλογους ( στην άνωθεν περίπτωση 25+) δημιουργώντας δυστυχώς επικίνδυνες αγέλες και στην ευρύτερη περιοχή απ’ την εποπτεία του κοπαδιού.
Νίκος Παναγιώτοπουλος
Υ.Γ. Και μην μου πει κάποιος ότι έχουμε αρκούδες και λύκους, γιατί ο αριθμός των σκύλων δεν παίζει κανένα ρόλο, αλλά ο σκύλος που έχουμε να είναι ανάλογος για την δουλειά του.
Ο καλύτερος τρόπος αποφυγής είναι η κόρνα γηπέδου, τα φοβίζει…
1 λεπτό ανάγνωση
