Δεν ήταν η ώρα της να φύγει, αλλά, πέθανε σήμερα στις 28 του μήνα η Σοφία Κλειούση.
Μια Γυναίκα με σημαντικό πνευματικό εκτόπισμα, που θεωρώ πως αποτελεί απώλεια για τα Ελληνικά Γράμματα.
Φτώχυνε τους αγαπημένους της ανθρώπους, την κορούλα της και τον καλό σύντροφό της που στάθηκε όρθιος στα δύσκολα, τον φίλο μου Ηλία – που όταν ανταμώναμε στην Καστοριά φωτιζόταν το βλέμμα του και με φώναζε «που είσαι ρε ‘’συμπολεμιστή’’!» και βάζαμε τα γέλια, γιατί βγάλαμε φανταρηλίκι πάνω στο Ποτάμι στον Έβρο- κι αφαίρεσε ο θάνατός της μια πολύτιμη παρουσία στην πνευματική ζωή της άνυδρης πόλης.
Ας ξεκουραστεί η ψυχή της τώρα που περνάει απέναντι.
Της είχα αφιερώσει ένα Ναξιώτικο κομμάτι σχολιάζοντας πρόσφατα το τελευταίο βιβλίο της.
Τώρα θα βάλω έναν βαρύ σκοπό, δικό μας, γι’ αυτό το γλυκό Κορίτσι από τα Γραμμοχώρια Να πας στο καλό Σοφία. Χαιρετίσματα στους δικούς μας.
Γιώργος Χατζηδημητρίου
