Αυτό είναι το “Αν έφευγα”. Ίσως σε κάποιους ακουστεί γνωστό.
Έφτιαξα αυτό το βίντεο ερχόμενος από τη νοσταλγία ζωής και μουσικής, κάτι που όσο το σκέφτομαι είναι το ίδιο ακριβώς πράγμα. Ένα κολάζ λοιπόν από στιγμές, ιστορίες, ανθρώπους… Ανθρώπους που με τίμησαν με την παρέα τους, την αγάπη τους και τη τέχνη τους. Ανθρώπους που ευχαριστώ όσο δεν περιγράφεται. Είστε πολλοί για να σας κατονομάσω έναν έναν. Αρκετούς τους δείχνει μέσα αυτό το βίντεο. Όσοι δεν εμφανίζονται, σίγουρα δεν είναι κάτι προσωπικό. Ή υπήρξατε πίσω από τις κάμερες ή μπορεί να είστε κακάσχημοι και να μην σας ήθελα μέσα… Πλακίζω βέβαια!
Και πάλι ευχαριστώ σας. Για το έως τώρα. Γιατί αν κάτι τελειώσει τώρα…όλα καλά.
“Το τέλος είναι το μόνο δεδομένο της ζωής. Ίσως το ΑΝΤΙΟ να έχει το χρώμα της στιγμής που ειπώθηκε. Ίσως όλα τα “πρέπει” να μην άξιζαν το χρόνο που χαραμισαν. Και ίσως, όταν το εκεί γίνει ΕΔΩ να είναι όντως καλύτερα…”
Σε λίγες μέρες ολόκληρο το ΕΡ και στο Youtube.
Κόμης Χ
