Τὴν παραμονὴ τῆς ἐπετείου τοῦ Ὁλοκαυτώματος τῆς Κλεισούρας, μοῦ ἀπεστάλη ἀπὸ τὴν Ἀρχηγὸ τοῦ Γενικοῦ Ἐπιτελείου τοῦ Στρατοῦ, ἀντιστράτηγο Γεώργιο Κωστίδη, μιὰ θαυμάσια ἐπιστολὴ ποὺ ἀναφέρεται στὸ Ὁλοκαύτωμα.
Δυστυχῶς, ἡ ἐπιστολὴ αὐτὴ ἀναμείχθηκε μὲ τὰ εὐχετήρια τοῦ Πάσχα καὶ τὴν ἀνέγνωσα μετὰ τὶς ἐκδηλώσεις τῆς ἐπετείου.
Ἔστω καὶ λίγο καθυστερημένα, τὴν δημοσιεύω πρὸς ὠφέλεια τῶν ἀναγνωστῶν.
Εὐχαριστοῦμε τὸν ἐνδοξότατο Ἀρχηγὸ γιὰ τὴν παρουσία του στὶς ἐκδηλώσεις καὶ γιὰ τὸ λόγο του.
† Ὁ Καστορίας Καλλίνικος
Σεβασμιώτατε,
«Ξεύρεις τὴν γῆν, ἥτις παντοῦ μὲ αἵματα ἐβάφη,
ὅπου κοιλάδες καὶ βουνά
εἶναι τυράννων τάφοι;
δὲν τὴν ἀγνοεῖ κανείς·
εἶναι ἡ γῆ ἡ Ἑλληνίς»,
εἶναι στροφὴ τοῦ ποιήματος «Ἡ Γῆ τῆς Ἑλλάδος» τοῦ λογοτέχνη Αγγέλου Βλάχου, ἡ ὁποία περιγράφει τὴν Ἑλλάδα τοῦ ἀγῶνα καὶ τοῦ μόχθου, τῆς Ἐθνικῆς Παλιγγενεσίας, τῆς Ἐποποιίας τοῦ ’40 καὶ τῶν θυσιῶν ἐνάντια στις δυνάμεις εἰσβολῆς κατὰ τὴν περίοδο τῆς Κατοχῆς.
Στίχοι οἱ ὁποῖοι θὰ μποροῦσαν νὰ περιγράφουν με τρόπο γλαφυρὸ τὸ φρικαλέο αἱματοκύλισμα ποὺ ὑπέστησαν οἱ κάτοικοι τῆς Μαρτυρικῆς Κλεισούρας Καστοριάς.
Ἡ 5η Απριλίου 1944 ἀποτελεῖ μία ημέρα μνήμης βαθιὰ χαραγμένη στὴ συνείδηση τῶν ἀπανταχοῦ Ἑλλήνων. 81 χρόνια πέρασαν ἀπό ἐκείνη τὴν ἀποφράδα μέρα ποὺ ἡ ἀκραία βιαιότητα τῶν κατοχικῶν δυνάμεων πότισε την Μακεδονικὴ γῆ μὲ τὸ ἀθῶο αἷμα τῶν κατοίκων την Κλεισούρας.
Ἡ 5η Απριλίου 1944 καὶ ἡ μαρτυρική θυσία τῶν 280 ἐκτελεσθέντων γυναικοπαίδων καὶ γερόντων θὰ στέκει αναλλοίωτη, ἀνὰ τοὺς αἰῶνες, γιὰ νὰ ὑπενθυμίζει σὲ ὅλους ἐμᾶς σήμερα τις θυσίες, τὸν ἡρωισμὸ καὶ τὴν ἀποφασιστικότητα ἑνὸς Ἔθνους νὰ ἀγωνισθεῖ μέχρις ἐσχάτων γιὰ τὴν Ἐλευθερία καὶ τὴν Ἀνεξαρτησία.
Ἡ μικρὴ αὐτὴ κοινότητα πλήρωσε ἀνηλεῆ φόρο αἵματος, πέφτοντας θῦμα μίας ἀνείπωτης θηριωδίας, ἡ ὁποία ἀποσκοποῦσε στην τρομοκράτηση τοῦ ἀμάχου πληθυσμοῦ καὶ τὴν ἐξόντωση κάθε ἐλπίδας γιὰ ἀντίσταση.
Ἡ Ὁσία μοναχὴ Μυρτιδιώτισσα, μετέπειτα ἁγιοκαταταχθεῖσα Οσία Σοφία, προσπαθῶντας νὰ ἀποτρέψει την καταστροφή, τὸν ὄλεθρο καὶ τὸν θάνατο, προστάτευσε μεγάλο μέρος τῶν ἀμάχων ἐντὸς τῶν τειχῶν τοῦ Μοναστηριοῦ, ἱκετεύοντας τὸν Κύριο γιὰ τὴν προστασία τοῦ πληθυσμοῦ καὶ τοῦ Μοναστηριοῦ τῆς Παναγίας.
Τιμῶντας τὴ μαρτυρικὴ καὶ συνάμα ηρωική Κλεισούρα, ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία απένειμε τὴν ὕψιστη τιμὴ τοῦ Πολεμικοῦ Σταυροῦ Α‘ Τάξεως, ἀναγνωρίζοντας κατ ̓ ἐλάχιστον μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο τις θυσίες τῶν ἀμάχων κατοίκων ἐνάντια στη βαρβαρότητα τοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ καὶ τοῦ ναζισμοῦ.
Μὲ τὴν ὑπόσχεση νὰ κρατήσουμε ζῶσα τὴ μνήμη τῶν θυμάτων καὶ νὰ διαφυλάξουμε τὰ διδάγματα τῆς ἱστορίας ὡς ἱερὰ κειμήλια, ἂς ἀποτίνουμε εὐλαβικὰ φόρο τιμῆς σὲ ὅλους ὅσοι θυσιάστηκαν ἡρωικὰ ἀγωνιζόμενοι γιὰ μία Ἑλλάδα ἐλεύθερη ἀπὸ τὰ δεινά.
Μετ ̓ εὐλαβείας δεόμεθα πρὸς τὴν Ὑπέρμαχο Στρατηγὸ νὰ μᾶς δίνει τὴ δύναμη νὰ σταθοῦμε ἀντάξιοι τῶν εὐκλεῶν προγόνων μας.
