15 Απριλίου 1941 και ώρα οκτώ το απόγευμα οι δυνάμεις της επίλεκτής Μεραρχίας των SS LSSAH (Σωματοφυλακή του Αδόλφου Χίτλερ ) καταλαμβάνουν την Καστοριά. Αξίζει να αναρωτηθούμε ξανά, γιατί ως τώρα δεν υπάρχει όχι μόνο ένα Θεματικό Μουσείο αλλά ούτε ένα μνημείο, για την μοναδική μάχη “εκ συναντήσεως” του Ελληνικού με τον Γερμανικό στρατό… Ένας από τους πρωταγωνιστές των μαχών της Κλεισούρας και της λίμνης της Καστοριάς, ήταν ο τότε Ταγματάρχης της Μεραρχίας αυτής, ο Κούρτ Μάγιερ. Στο βιβλίο του ¨Γρεναδιέροι Ιστορία του στρατηγού των SS Κουρτ Μαγιερ” , υπάρχει μια παράγραφος, που αναφέρεται στα γεγονότα μετά ακριβώς τη μάχη στη γέφυρα των Μανιάκων και τον ανηλεή βομβαρδισμό των ελληνικών θέσεων από τα στούκας .Περιγράφει με προφανή έπαρση και στόμφο τα γεγονότα που ακολούθησαν την ίδια ώρα με σήμερα το 1941..Μεταφράσω από το πρωτότυπο….
“...Ανυποψίαστες Ελληνικές διμοιρίες και στοιχεία πυροβολικού καθώς υποχωρούσαν από τις πλαγιές, αιφνιδιάστηκαν τόσο πολύ από την γρήγορη προέλαση μας που δεν έριξαν ούτε μια ντουφεκιά και οδηγήθηκαν οικιοθελώς στην αιχμαλωσία. Μια μόνο από τις πυροβολαρχίες συνέχιζε να μας χτυπά μέχρι που την κομματιάσαμε. Τα τεθωρακισμένα μας προχώρησαν βρυχώντας ανάμεσα σε φάλαγγες Ελλήνων αιχμαλώτων μέχρι το κέντρο της Καστοριάς…. Εκεί το χάος ήταν ολοκληρωτικό. Στην πλατεία της αγοράς ένας ιερέας με χαιρέτησε. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον αδελφικό του εναγκαλισμό. Ώρες μετά τη συνάντηση βρωμούσα ακόμα σκόρδο….
Είναι μάλλον άγνωστο ποιος ήταν ο παπάς αυτός, πάντως η σκορδαλιά του, ήταν η πρώτη πράξη αντίστασης στη μαύρη Κατοχή που θα ακολουθούσε…”
Ρωμύλος Μαντζούρας
1 λεπτό ανάγνωση
