«Από παιδί ακόμη αλλά και έως τώρα που ας πούμε πως μεγάλωσα, όταν ακούω να με φωνάζουν «Γεια σου καλλιτέχνη”, γυρίζω το κεφάλι, ε… γιατί απλά είναι το παρατσούκλι μου.
Και για να σας το αποδείξω θα πρέπει να σας δείξω και κάποια δείγματα από τα χειροποίητα έργα μου … που είναι ενυδρεία, ζωγραφική, σπιτάκια, ανεμόμυλοι απο σπιρτόξυλα, ιστορικές αναπαραστάσεις του Έπους του 1940 κ.λ.π. …
Και τι να πω για τις χιλιάδες ιστορικές φωτογραφίες που έχω στη μεγάλη συλλογή μου, τα φιλμ, τα βίντεο με συνεντεύξεις από ιστορικά πρόσωπα που ήρθαν από τον Πόντο και με διαφορές εκδηλώσεις στο χωριό μου αλλά και πολλές άλλες στον νομό Καστοριάς.»
- Τα παραπάνω έγραψε ο Τάκης Κλαζίδης σε ανάρτησή του στο Facebook, και το ΦΟΥΙΤ ζήτησε από τον αγαπητό συμπολίτη μας, σήμερα που είναι τα γενέθλιά του, να μας κάνει μια αναδρομή, για όλες αυτές τις δεκαετίες ενασχόλησης με πλήθος δραστηριοτήτων τόσο στον προσωπικό, όσο και τον επαγγελματικό τομέα, αλλά κύρια στη δράση του στον πολιτισμό και τον εθελοντισμό.
Ο Τάκης (Χρήστος) Κλαζίδης με τα δικά του λόγια:
Γεννημένος στην Πεντάβρυσο Καστοριάς, ίσως και σε κάνα χωράφι, μιας και ήταν 21η Μαΐου, τον καιρό που φύτευαν τα καπνά και τα φασόλια την εποχή εκείνη! Μεγαλώνοντας πήγα στο νηπιαγωγείο, όπου πήρα τα πρώτα μαθήματα χειροτεχνίας και ζωγραφικής. Τότε υπήρχαν εκπαιδευτικοί κύβοι και τουβλάκια, όπου και έμαθα να τα βάζω συχνά στην θέση τους, κάτι που διδάχτηκα από την νηπιαγωγό μου την κυρία Μαρία Χανδρινού Παπαδοπούλου. Φτάνοντας στο σήμερα από το μακρινό χτες, δεν έπαψα ποτέ να ασχολούμαι με τις κατασκευές, πάσης φύσεως, όπως τις ιστορικές αναπαραστάσεις του Έπους του 1940, τα μοναδικά μου ενυδρεία, σπιτάκια και ανεμόμυλους, φτιαγμένα από σπιρτόξυλα, τη ζωγραφική, τις ξυλοκατασκευές, κήπους και πολλά πολλά άλλα…
Έχω δημιουργήσει ένα ιστορικό, λαογραφικό και φωτογραφικό Μουσείο μέσα στο σπίτι μου, με συλλογές φωτογραφιών, γραμματοσήμων, νομισμάτων, αναπαραστάσεων, ιστορικών, σπιρτόκουτων και μία μεγάλη συλλογή από τις ταινίες των παλαιών επικαίρων του σινεμά, με ιστορικό περιεχόμενο, όπως και πολλές συνεντεύξεις ιστορικού ενδιαφέροντος που είναι από τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας, οι οποίοι ήλθαν από τον ιστορικό Πόντο, την πατρίδα μας και τις έχω καταγράψει σε βίντεο αλλά και μαγνητοταινίες.
Την περίοδο της στρατιωτικής μου θητείας ασχολήθηκα με τον κλασικό αθλητισμό και με μία διαδρομή γεμάτη χαρές και διακρίσεις ως μέλος της Εθνικής Ενόπλων Δυνάμεων κατέκτησα δύο φορές το Πανστρατιωτικό Πένταθλο και πολλές ακόμα διακρίσεις σε στρατιωτικούς αγώνες. Στο τέλος της θητείας μου ως αθλητής και «μήλον της έριδος» κατέληξα στον Πανελλήνιο Αθλητικό Σύλλογο Αθηνών, αλλά η αγάπη μου για την Καστοριά με οδήγησε, μετά από 5 μήνες, να κάνω το ταξίδι της επιστροφής και να συνεχίσω τη ζωή μου εδώ, στον τόπο που αγαπώ
Στα χρόνια που πέρασαν αλλά και έως σήμερα ζω με μια συνεχή προσφορά στον εθελοντισμό σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο, υπηρετώντας τον τόπο μου, την Πεντάβρυσο αλλά και την πόλη μας την Καστοριά, σε θέματα πολιτισμού και περιβάλλοντος. Αρχικά μέσα από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Πενταβρύσου και τους Φίλους Περιβάλλοντος Πενταβρύσου.
Επί θητείας μου στο Πολιτιστικό Σύλλογο Πενταβρύσου γεννήθηκε με δική μου ιδέα αυτή μοναδική και μεγάλη πολιτιστική εκδήλωση του Δεκαπενταύγουστου, για την οποία νιώθω μοναδική ικανοποίηση και περηφάνια, τόσο για τις τρεις πρώτες χρονιές που τη διοργανώσαμε, όσο και για τη συνέχειά της, που καθιερώθηκε και την απολαμβάνουμε με πολύ μεγάλη επιτυχία έως σήμερα.
Συνέχεια με τον Αιμοδοτικό Σύλλογο Πενταβρύσου, ο οποίος ήταν και ο πρώτος που δημιουργήσαμε στον νομό με δική μου ιδέα και πρωτοβουλία. Όταν κάποια στιγμή ατόνησε, μία παρέα ολίγων ατόμων δημιουργήσαμε τον σημερινό Σύλλογο Εθελοντών Αιμοδοτων Ν. Καστοριάς, όπου συμμετείχα στο πρώτο και δεύτερο διοικητικό συμβούλιο, στον οποίο και αιμοδοτούσα συνέχεια έως και πριν από ένα χρόνο ως εθελοντής αιμοδότης.
Παράλληλα ήδη είχα κάνει την εγγραφή μου στον ιστορικό Σύλλογο Φίλων Περιβάλλοντος Καστοριάς, πριν από 35 χρόνια, τον οποίο υπηρετώ και ως και σήμερα όπου είμαι πρόεδρος.
Θέλω να επισημάνω πως συμμετείχα πάντα σχεδόν στις Δημοτικές Εκλογές όπου έχω εκλεγεί μόνο μία φορά και αυτό γιατί ίσως δεν είχα την προίκα και τα ειδικά προσόντα για να υπηρετώ τα κοινά της κοινότητάς μας τότε, και του δήμου μας τώρα, γιατί απλά δεν χτυπούσα πλάτες όσο θα έπρεπε και δεν χάιδευα αυτιά και μάλλον δεν είχα τα ανάλογα …ένσημα συμμετοχής στα κοινά!
Το πιο σημαντικό όμως, αγαπητό ΦΟΥΙΤ, το άφησα για το τέλος και είναι τα αρχαιολογικά ευρήματα της Πενταβρύσου. Ως αρχαιόφιλος και την περίοδο που ήμουνα πρόεδρος στο πολιτιστικό σύλλογο, πάντα νοιαζόμουνα για τα αρχαιολογικά τις Πενταβρύσου. Όπως όλοι ξέρουμε, εδώ στην Πεντάβρυσο Καστοριάς είναι θαμμένη η κλασική πρωτεύουσα του αρχαιότερου και μεγαλύτερου βασιλείου της Ορεστίδας του Άργους Ορεστικό.
Σε ένα περίπατό μου το 2000 εντόπισα την πρώτη σφίγγα που βρέθηκε στη Μακεδονία και την οποία ξαναέθαψα για να τη βρούμε λίγο αργότερα με τις εθελοντικές ανασκαφές που προκάλεσα ως πρόεδρος του συλλόγου, σε συνεργασία με την Αρχαιολογία.
Κι έτσι δόθηκε μία άλλη διάσταση στο θέμα των ανασκαφών στην Πεντάβρυσο, αφού τελικά ήρθαν στο φως 12 τάφοι σε παράταξη και επιβεβαιώθηκε πως το χωριό ήταν το οργανωμένο νεκροταφείο της πρωτεύουσας-πόλης των κλασικών χρόνων.
Από κει και πέρα σιωπή στο θέμα των ανασκαφών, εδώ και δύο δεκαετίες, τόσο από τον Δήμο όσο και από Αντιπεριφέρεια, Περιφέρεια, αλλά κυρίως από το Υπουργείο Πολιτισμού, ΣΙΩΠΗ…
Όλες οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο του κ. Κλαζίδη 
