Ήταν γύρω στο 2007 ή 2008, αν θυμάμαι καλά όταν -παιδί ακόμα- ο Γιάννης Τσότσος έπαιξε τον δύσκολο πρωταγωνιστικό ρόλο του νεαρού αυτιστικού στην παράσταση “Ανακαλύπτοντας τον Κρίστοφερ” που εμπνευστήκαμε παρέα με την αείμνηστη Νένη Τσαδήλα. Συμμετείχε μια ομάδα υπέροχων ερασιτεχνών ηθοποιων. Η παράσταση εντυπωσίασε οχι μόνο το κοινό της Καστοριάς, αλλά και της Αθήνας κερδίζοντας το 1ο βραβείο στο Pocket Theatre Festival.
Η παράσταση εκείνη έφερε τα πρώτα έσοδα στο νεοϊδρυθέν τότε Σωματείο μας. Με τη μαγιά εκείνη καταφέραμε να προχωρήσουμε, να διεκδικήσουμε, να αγωνιστούμε και να κερδίσουμε: Σε λίγα χρόνια το Κέντρο Ημέρας έγινε πραγματικότητα.
Σήμερα το Κέντρο εξυπηρετεί 30 παιδιά, τις οικογένειες τους, εκπαιδεύει και ενημερώνει την κοινότητα στοχεύοντας σε μια πόλη φιλική προς τον Αυτισμό. Απασχολεί 14 εργαζόμενους, πολλούς εξωτερικους συνεργάτες και φέρνει ετησίως γύρω στις 300.000 ευρώ στον τόπο μας.
Με πρωτοβουλία του Ζήση Πίτα ανέβηκε χθες στο θεατράκι του Βουνού η παράσταση “Άνθρωποι της γης”. Κυριολεκτικά μας μάγεψε όλους, όσοι την παρακολουθησαμε. Μια μικρή, «άγρια» και ατίθαση φυλή αποτελούμενη απο τον Κώστα Γάκη, τη Νατάσα Φαίη Κοσμίδου και τον δικό μας Γιάννη Τσότσο μας πρόσφεραν μια μοναδική παράσταση και ξαναθυμηθήκαμε “την παιδική ηλικία του ανθρώπου, τότε με τα ξυπόλητα πόδια, τότε με τα ελεύθερα σώματα, τότε που ζούσαμε ως ανέμελα παιδιά της μάνας όλων μας, της Γης”.
Οι συντελεστές θέλησαν να συμβάλλουν στο έργο μας δίνοντας μας ενα μέρος των εσόδων της παράστασης για να καλύψουμε το ποσό που χρειάζεται για τις μελέτες του Πρότυπου Ολοκληρωμένου Κέντρου για τον Αυτισμό: ένα νέο πρότζεκτ που θα προσφέρει ένα καλύτερο μέλλον στα παιδιά με Αυτισμό, αλλά και πολλές νέες θέσεις εργασίας στον τόπο μας.
Ένα σπίτι για τους δικούς μας Ανθρώπους της Γης: Αυτούς που θα είναι για πάντα ανέμελα παιδιά με ελεύθερα σώματα, που ακολουθούν το νερό, που τρελαίνονται να κυκλοφορούν ξυπόλητα, να αγκαλιάζουν τα δέντρα και να μιλούν με τα πουλιά και τα ζώα με τον δικό τους μυστήριο και συνάμα μοναδικό τρόπο.
Ζήση, Κώστα, Φαίη, Γιάννη είστε απίθανοι!
Σας ευχαριστώ θερμά.
Ξανθίππη Μπαλλή
