Η Θεσσαλονίκη είναι γνωστή για την ισχυρή ορθόδοξη παράδοσή της, ενώ η πόλη είναι γεμάτη με βυζαντινούς ναούς και μοναστήρια. Παρόλα αυτά, στην περιοχή του κέντρου στην οδό Φράγκων, λειτουργεί από τον 18ο αίωνα μια καθολική εκκλησία, της οποίας η ιστορία ξεκινά από την προσπάθεια των Γάλλων Ιησουιτών ιερέων να διαδώσουν το καθολικό δόγμα στην πόλη.
Η ίδρυση του ναού
Η εκκλησία ήταν αρχικά αφιερωμένη στον Άγιο Λουδοβίκο και χτίστηκε το 1742. Έπειτα από την πυρκαγιά του 1839, στην οποία υπέστη ανεπανόρθωτες βλάβες, η εκκλησία ανακατασκευάστηκε και μετονομάστηκε σε «Ιερό Ναό Αμιάντου Συλλήψεως της Παναγίας». Η παρούσα εκκλησία κατασκευάστηκε από τον ενορίτη Πατέρα Ερρίκο Χόιντρ και εγκαινιάστηκε στις 30 Μαιου 1897, μαζί με την Κρύπτη της Ιεράς Καρδίας του Ιησού.
Η εκκλησία έχει επιβιώσει, επίσης, από τους βομβαρδισμούς των Ιταλών το 1940, οι οποίοι στοίχισαν τη ζωή σε έναν ιερέα κι έναν φύλακα, καθώς και από των Άγγλων το 1944, που προκάλεσαν τεράστιες ζημιές στη σκεπή, το εσωτερικό, τα στασίδια και το εκκλησιαστικό όργανο.
Το εσωτερικό
Η εκκλησία έχει την κλασική δομή ενός καθεδρικού καθολικού ναού. Στο εσωτερικό βρίσκονται καμάρες, στις οποίες στηρίζεται ο τρούλος, οι οποίες είναι διακοσμημένες με γύψινα στολίδια.
Στην Αγία Τράπεζα βρίσκεται ένα άγαλμα της Παναγίας, η οποία φορά ένα χρυσό στέμμα, ενώ στα δεξιά έχει τοποθετηθεί το άγαλμα του Αποστόλου Παύλου.
Κοντά στην Αγία Τράπεζα βρίσκεται το άγαλμα του Έσταυρωμένου Ιησού Χριστού, καθώς επίσης μια ορθόδοξη εικόνα του Ιησού και μία της Μητέρας Τερέζας.
Στο βάθος διακρίνεται ένα ακόμα άγαλμα της Παναγίας στο οποίο οι πιστοί μπορούν να γονατίσουν και να ανάψουν ένα κερί.
Τα δέκα παράθυρα του ναού κοσμούνται από εντυπωσιακά βιτρώ, δυο εκ των οποίων επιβίωσαν από τους βομβαρδισμούς του 1944.
