Την έκθεση του πραγματογνώμονα των οικογενειών των θυμάτων για την αιτία της έκρηξης του εμπορικού τρένου στα Τέμπη φέρεται να επιβεβαιώνει το αντίστοιχο πόρισμα του ειδικού σε θέματα εκρήξεων, καθηγητή στο πανεπιστήμιο του Τέξας, Faisal Khan, σύμφωνα με το οποίο, οι 30 από τους νεκρούς επιβάτες κάηκαν ακαριαία λόγω της καύσης των υδρογονανθράκων.
Αρχικά στην έκθεση του ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Τέξας περιγράφει το συμβάν κατά το οποίο η επιβατική αμαξοστοιχία Intercity 62 που εκτελούσε το δρομολόγιο Αθήνας – Θεσσαλονίκης «κατευθύνθηκε λανθασμένα από τον σταθμάρχη Λάρισας στην λάθος γραμμή και κινήθηκε στην αντίθετη κατεύθυνση των κανονικών συνθηκών κυκλοφορίας. Ως αποτέλεσμα, η επιβατική αμαξοστοιχία βρέθηκε σε πορεία σύγκρουσης με την εμπορική».
Περιγράφει ακόμα ότι ο οδηγός της εμπορικής αμαξοστοιχίας αντελήφθη την επιβατική που εξερχόταν από μια σήραγγα λίγα λεπτά πριν από την σύγκρουση «και εφάρμοσε τον μηχανισμό έκτακτης πέδησης για να την σταματήσει. Ως αποτέλεσμα αυτής της ενέργειας, η 1η και η 2η μηχανή της εμπορικής αμαξοστοιχίας εξετράπησαν από τις γραμμές (ράγες), αποφεύγοντας μια μετωπική σύγκρουση με την επιβατική. Όλες οι τρεις μηχανές που εξετράπησαν δεν είχαν ίχνη φωτιάς και βρέθηκαν σε διαφορετικές θέσεις στον τόπο του ατυχήματος».
Μέσα από το βιντεοληπτικό υλικό παρακείμενων καμερών επισημαίνεται ότι αμέσως μετά την εκτροπή των μηχανών παρατηρήθηκε μια σειρά ηλεκτρικών τόξων που είναι ορατά στα βίντεο και λίγα λεπτά πριν από την έναρξη της πύρινης σφαίρας (fireball) «παρατηρούμε επίσης ένα νέφος που ανέρχεται ευκρινώς πάνω από τον τόπο του ατυχήματος».
Αμέσως μετά δημιουργείται η πύρινη σφαίρα «το μεγαλύτερο μέγεθός της ήταν 113 μέτρα επειδή επεκτάθηκε από το πέρασμα του πρώτου βαγονιού του επιβατικού τρένου ακολουθούμενο από το βαγόνι που βρίσκεται το κυλικείο του τρένου».
Ο καθηγητής επισημαίνει ότι από το βιντεοληπτικό υλικό και τα δεδομένα του ατυχήματος «καθίσταται εμφανές ότι η αμαξοστοιχία μετέφερε πιθανότατα πτητικούς υδρογονάνθρακες» προσθέτοντας μάλιστα ότι η χημική ανάλυση δειγμάτων που ελήφθησαν στην περιοχή του ατυχήματος, των υπολειμμάτων στα θύματα καθώς και στα κατεστραμμένα υλικά από υποδομές της περιοχής δείχνουν την παρουσία των χημικών ενώσεων βενζολίου, τολουολίου και ξυλολίου (ή ξυλενίου).
«Είναι πολύ πιθανό ότι η εμπορική αμαξοστοιχία μετέφερε βενζόλιο, τολουόλιο και ξυλόλιο. Λόγω της πρόσκρουσης που προκλήθηκε από τη σύγκρουση, αυτές οι ουσίες εκλύθηκαν από τα κοντέινερ που τα περιείχαν και έτσι σχηματίστηκε το νέφος ατμών που αναμίχθηκε αποτελεσματικά με τον αέρα και δημιούργησε την πύρινη σφαίρα» ξεκαθαρίζει ο Αμερικανός ειδικός επιστήμονας προσθέτοντας ότι:
«Η πυρόσφαιρα εξερράγη πλησίον της θέσεως των χημικών στην εμπορική αμαξοστοιχία και όπως φαίνεται στα βίντεο εξελίχθηκε από την πηγή της προς τα έξω. Η πυρόσφαιρα κάλυψε την περιοχή της επιβατικής αμαξοστοιχίας, προκαλώντας σοβαρές βλάβες και θανατηφόρα ατυχήματα».
Ο πραγματογνώμονας των οικογενειών των θυμάτων, Βασίλης Κοκοτσάκης εδώ και καιρό έχει αποκαλύψει βάσει στοιχείων και μετρήσεων την ύπαρξη των υδρογονανθράκων μαζί με δύο Έλληνες επιστήμονες που εργάζονται σε πανεπιστήμια του εξωτερικού.
«Μόνο ένα υλικό μπορεί να προκαλέσει σε τόσο λίγο χρόνο τέτοιες βλάβες στον ανθρώπινο οργανισμό και δεν μπορεί να είναι ένα υλικό που καίγεται στην καθημερινότητα. Η δυσκολία μου ήταν να πείσω τον ανακριτή που είχε στα χέρια του την έκθεση του πραγματογνώμονα που ορίστηκε από τις αρχές και η οποία έκανε λόγο για καύση ελαίου σιλικόνης. Έπρεπε λοιπόν να βρω και μια γνώμη πέραν της ομάδας και αναζήτησα έναν κορυφαίο επιστήμονα. Ο κ. Φαϊζάλ δεν είναι μόνο κορυφαίος παγκόσμια αλλά είναι και ειδικός επί των εκρήξεων» είπε στο thestival.gr ο κ. Κοκοτσάκης.
Η πυρόσφαιρα που δημιουργήθηκε είχε διάρκεια 9,6 δευτερόλεπτα ενώ η κορύφωση της ήταν 3 δευτερόλεπτα. Σε αυτόν τον χρόνο οι θερμοκρασίες που αναπτύχθηκαν ήταν κολοσσιαίες και 30 επιβάτες απανθρακώθηκαν και μάλιστα ο θάνατος τους ήταν ακαριαίος. Στις μη απανθρακωμένες σορούς αιτία του άμεσου θανάτου ήταν οι διαπιστωμένες βαρύτατες κακώσεις συνέπεια των φυσικών δυνάμεων που αναπτύχθηκαν από την σύγκρουση των αμαξοστοιχιών.
Περαιτέρω δε, όσον αφορά τις απανθρακωμένες σορούς ο θάνατος επήλθε λόγω της άμεσης επίδρασης της φωτιάς. Ακόμα και οι περιγραφές των ιατροδικαστικών ευρημάτων δεν αφήνουν περιθώρια περί της ύπαρξης υδρογονανθράκων καθώς οι απανθρακωμένες σοροί είχαν πλήρη αφυδάτωση, συρρίκνωση του όγκου του σώματος, αποξήρανση και συρρίκνωση του δέρματος και των υποκειμένων ιστών, διάρρηξη των κρανίων, διάσχιση και διάνοιξη των αρθρώσεων κλπ ενώ ο θάνατος των 30 απανθρακωμένων επήλθε αμέσως από την προκαλούμενη πήξη των λευκωματοειδών ουσιών και του ψησίματος του αίματος εντός των αγγείων με αποτέλεσμα την απότομη παύση όλων των λειτουργιών του οργανισμού.
Από τους 30 οι πέντε εξ αυτών όπως ανέφερε στο thestival.gr ο κ. Κοκοτσάκης βρέθηκαν σε στάση πυγμάχου. Δηλαδή την ώρα της πυρόσφαιρας αντιλήφθηκαν για δευτερόλεπτα τις φλόγες που έπεσαν πάνω τους και ενστικτωδώς ύψωσαν τα χέρια τους για να προστατευθούν. Οι υπόλοιποι δεν πρόλαβαν καν να αντιληφθούν τις φλόγες.
Για την Μαρία Καρυστιανού, πρόεδρο του Συλλόγου θυμάτων των Τεμπών και που η ίδια έχασε την κόρη της Μάρθη, η έκθεση του Αμερικάνου καθηγητή «επιβεβαιώνει την τεχνική μελέτη του κ. Κοκοτσάκη ο οποίος επέμενε ότι μια μεγάλη ποσότητα αρωματικών υδρογονανθράκων προκάλεσε όλη αυτή την έκρηξη που είδαμε», όπως τόνισε στο thestival.gr και πρόσθεσε:
«Αυτό προκύπτει όχι μόνο από τη μελέτη της πυρόσφαιρας σε σχέση με το μέγεθος, τους χρωματισμούς κλπ που είναι ενδεικτικά για κάθε κατηγορία εύφλεκτων υλικών αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο κάηκαν οι άνθρωποι, δηλαδή αυτή την αφυδάτωση και την συρρίκνωση που συνέβη, είναι ο χαρακτηριστικός τρόπος με τον οποίο καίγονται έτσι όσοι καίγονται από τέτοια εύφλεκτα υλικά».
Αξίζει να σημειωθεί ότι η εκτίμηση του κ Κοκοτσάκη για το φορτίο των αρωματικών υδρογονανθράκων είναι ότι ήταν περί τους 20 τόνους φορτωμένοι πάνω σε πλατφόρμα (βαγόνι εμπορικής) μπροστά από κοντέινερ που επίσης ήταν φορτωμένο στην ίδια πλατφόρμα.
Τέλος υπενθυμίζεται ότι οι αρωματικοί υδρογονάνθρακες όπως το βενζόλιο, το τολουόλιο και το ξυλόλιο χρησιμοποιούνται σε ένα μεγάλο εύρος εφαρμογών συμπεριλαμβανομένων των προσθετικών καυσίμων, βαφών, καλλυντικών και άλλων.