Τον Δεκέμβριο του 2024, το ΚΘΒΕ απηύθυνε ανοιχτό κάλεσμα στους εικαστικούς καλλιτέχνες της Θεσσαλονίκης, για να αναλάβουν τη σύλληψη και την κατασκευή κουκλών που θα εμφανίζονταν ως εικαστική παρέμβαση στην παράσταση “Θελεστίνα”. Ανάμεσα στους καλλιτέχνες που επιλέγησαν ήταν και ο Καστοριανός φοιτητής της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ Πέτρος Αναστασίου, ο οποίος φιλοτέχνησε μία από τις 11 κούκλες, που πρωταγωνιστούν στην παράσταση που έκανε πρεμιέρα στις 15 Μαρτίου και συνεχίζει να φιλοξενείται στη σκηνή του Βασιλικού Θεάτρου. Στον ρόλο της Θελεστίνα, η Ελισάβετ Κωνσταντιντίδου. Πρωταγωνιστούν: Χρύσα Ρώπα, Ταξιάρχης Χάνος, Αλεξάνδρα Παλαιολόγου, Γιώργος Κολοβός, Τατιάνα Μελίδου.
Η “Θελεστίνα,”ιλαροτραγωδία του Ισπανού συγγραφέα Φερνάντο ντε Ρόχας, αποτελεί ένα πρωτοποριακό ουμανιστικό έργο που δημοσιεύτηκε το 1499, του οποίου τα τολμηρά για την εποχή στοιχεία καταπλήσσουν και ενθουσιάζουν τους αναγνώστες. Στη συγκεκριμένη σκηνοθετική προσέγγιση του έργου από τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή του ΚΘΒΕ, κ. Αστέριο Πελτέκη, μέσα από την προσθήκη μιας σύγχρονης Παράβασης, υπογραμμίζονται, επιπλέον, η θέση της γυναίκας, η «αρετή» της αγνότητας και η εκμετάλλευσή της καθώς και η τεράστια επιχείρηση χειραγώγησης και εμπορευματοποίησης του γυναικείου σώματος ανά τους αιώνες.
Το έργο του Πέτρου Αναστασίου αποτελεί μια συμβολική αναπαράσταση της γυναίκας μέσα από την εικόνα της Παναγίας, μιας θεϊκής μορφής που παραδοσιακά συνδέεται με την αγνότητα και τον σεβασμό. Ωστόσο, εδώ η Παναγία παρουσιάζεται με έναν τρόπο που αποδομεί αυτήν τη θεϊκή εικόνα, αποκαλύπτοντας τη φθαρμένη πλευρά της ως αντανάκλαση της καταπίεσης που έχουν υποστεί οι γυναίκες ανά τους αιώνες. Ο μανδύας, σύμβολο προστασίας και ιερότητας , εδώ εμφανίζεται λερωμένος και φθαρμένος. Αυτή η απεικόνιση ενσαρκώνει την απουσία σεβασμού που βιώνουν οι γυναίκες, τόσο σε προσωπικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Στο κεφάλι της αντί για φωτοστέφανο υπάρχει ένα αγκαθωτό μεταλλικό στεφάνι, όπου γίνεται σύμβολο της καταπίεσης και της βίας που υφίστανται οι γυναίκες.
Το κείμενο του Πέτρου Αναστασίου που συνοδεύει το έργο του:
“Συρμάτινο στεφάνι μου φορέθηκε και βαρύ μανδύα κουβαλώ
Πως με σφίγγει και με γδέρνει τέτοιο ύφασμα
Πως με λατρεύουνε Γυναίκα αφού πολύ καλά γνωρίζουν, πως ο ίδιος μου ο γιος μου φόρεσε το αγκάθινο στεφάνι
Συρμάτινο στεφάνι μου φορέθηκε και βαρύ μανδύα κουβαλώ
Πως με σφίγγει και με γδέρνει τέτοιο ύφασμα
Πως με λατρεύουνε Γυναίκα αφού πολύ καλά γνωρίζουν, πως ο ίδιος μου ο γιος μου φόρεσε το αγκάθινο στεφάνι .
ΦΟΥΙΤ
