Ὁ «διπλὸς» ἑορτασμός, δηλαδὴ ἡ Θεομητορικὴ Ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ ἡ ἐπέτειος τῆς Ἐθνικῆς Παλιγγενεσίας τοῦ 1821, ἑορτάσθηκαν στὸν Ἱερὸ Μητροπολιτικὸ Ναὸ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου στὴν ἀκριτικὴ Καστοριά
Τὴν παραμονὴ τῆς ἑορτῆς, τελέσθηκε ὁ Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός, ἐνῶ τὸ πρωὶ ὁ ὄρθρος καὶ ἡ Ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία χοροστατοῦντος καὶ ἱερουργοῦντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Καστορίας κ. Καλλινίκου.
Τὸν Σεβασμιώτατο στήν θεία Λειτουργία πλαισίωσαν ὁ Ἀρχιμ. π. Σεραφεὶμ Λεβέντης ἐκ τοῦ ἰδιαιτέρου Γραφείου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καὶ οἱ ἐφημέριοι τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Ἀρχιμ π. Στέφανος Σχοινᾶς καὶ Πρωτοπρ. π. Φώτιος Λεβέντης, ὁ ἱερομόναχος π. Παντελεήμων Δόνες καθὼς καὶ ὁ διάκονος π. Νικόδημος Προβατίδης.
Κατά τήν ὥρα τοῦ κοινωνικοῦ ἀναγνώστηκε ἡ ἐγκύκλιος τοῦ Σεβασμιωτάτου μὲ τίτλο: «Ἡ τιμὴ στὴν Κυρία Θεοτόκο εἶναι τιμὴ στὴν Πατρίδα μας». (ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ)
Μετὰ τὴν θεία Εὐχαριστία, τελέσθηκε ἡ ἐπίσημη Δοξολογία γιὰ τήν Ἐθνικὴ Ἐπέτειο, παρουσία τοῦ ἐκπροσώπου τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως Γενικοῦ Γραμματέα Δικαιοσύνης κ. Πέλοπα Λάσκου καὶ ὅλων τῶν τοπικῶν πολιτικῶν καὶ στρατιωτικῶν Ἀρχῶν.
Παρόντες ἦταν ἐπίσης οἱ μαθητὲς σημαιοφόροι καὶ παραστάτες ἀπὸ Πρωτοβάθμια καὶ Δευτεροβάθμια Ἐκπαίδευση, μὲ τὶς γαλανόλευκες σημαῖες. Τὸν πανηγυρικὸ λόγο ἐκφώνησε ὁ ἐκπαιδευτικὸς κ. Νικόλαος Ἀλχασίδης.
Μετὰ τὸ πέρας τῆς Δοξολογίας, ὁ Σεβασμιώτατος μετέβη στὴν πλατεῖα Δαβάκη, ὅπου τέλεσε Ἐπιμνημόσυνη Δέηση στὴ μνήμη τῶν ἡρώων ποὺ θυσιάστηκαν γιὰ τὴν ἐλευθερία τῆς πατρίδος μας καὶ ἀκολούθως παρακολούθησε τὴ μαθητικὴ καὶ στρατιωτικὴ παρέλαση στὴ Λεωφόρο Μεγάλου Ἀλεξάνδρου.
Τέλος, ὁ Σεβασμιώτατος ἀπηύθυνε ἑορταστικὸ μήνυμα πρὸς τὰ τοπικὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐνημερώσεως λέγοντας τὰ ἑξῆς:
«Ἑορτάζουμε σήμερα λαμπρά τόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου. Ἑορτάζουμε τό γεγονός τῆς Ἐνσάρκωσης τοῦ Θεοῦ Λόγου. Ὁ Θεός γίνεται ἄνθρωπος, διά τῆς Κυρίας Θεοτόκου. Γίνεται ἄνθρωπος γιά νά μᾶς ἐλευθερώσει ἀπό τόν θάνατο καί τήν φρικτή συνοδεία του. Νά μᾶς ἐλευθερώσει ἀπό τό μίσος καί τά πάθη.
Οἱ ἀγωνιστές τοῦ ᾽21, ἔχοντας παιδαγωγηθεῖ μέ τήν ἑλληνορθόδοξη παιδεία, γνώριζαν τό νόημα τῆς μεγάλης αὐτῆς Ἑορτῆς. Γι᾽ αὐτό καί συνέδεσαν ἐξ ἀρχῆς τόν ἀγώνα τῆς Ἐλευθερίας γιά τήν Πατρίδα μέ τόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου.
Ἀπό τότε, ἡ 25η Μαρτίου, ἡμέρα τῆς Παναγίας μας, εἶναι καί ἡ Ἡμέρα τῆς Πατρίδας, ἡ ἡμέρα τῆς Ἑλλάδας.
Γι᾽ αὐτό καί ἡ τιμή στήν Παναγία, εἶναι καί τιμή στήν Πατρίδα.
Στίς ἡμέρες μας, πολλά σύννεφα συσσωρεύονται στόν ὁρίζοντα τῆς Πατρίδας μας. Τό πολιτισμικό «χαμηλό βαρομετρικό» πού τά προκαλεῖ φαίνεται νά εἶναι ἡ ἔλλειψη ἤ ἡ σύγχυση ταυτότητας τῆς νεοελληνικῆς κοινωνίας.
Γι᾽ αὐτό καί ὀφείλουμε, νά διατηροῦμε ὡς κόρη ὀφθαλμοῦ τά στοιχεῖα πού μᾶς ἑνώνουν καλῶς, τά στοιχεῖα πού ὁρίζουν τήν ταυτότητά μας, πού μᾶς κάνουν Ἕλληνες.
Ἡ ἀγάπη, ὁ σεβασμός καί ἡ τιμή πρός τήν Κυρία Θεοτόκο ἀποτελοῦν βασικά στοιχεῖα ταυτότητας καί ἑνότητας τῆς Πατρίδας μας, γιά τήν ὁποία ἔχυσαν τό αἷμα τους οἱ ἥρωες τῆς Ἐπανάστασης.
Δοξάζουμε τόν Θεό, διότι ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἐλεύθερη.
Καί ἄς μή ξεχνᾶμε παράλληλα ὅτι ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἀπό τούς λίγους τόπους πού ἔχουν μείνει στήν Ὑφήλιο τοῦ 21ου αἰῶνα, ὅπου μπορεῖ ἕνας ὀρθόδοξος νά ἐκδηλώσει ἐλεύθερα καί δημόσια τήν πίστη του.
Ἄς μή ξεχνᾶμε ὅτι ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἡ χώρα τῆς Παναγίας.»
