Έχω μια συνάδελφο που κάθε φορά που τέλειωνε η βάρδια μας, έτρεχε να αρχίσει τη φασίνα στο σπίτι γιατί, όπως μας έλεγε, την αποφόρτιζε. Ακόμα κι όταν έκανε μωρό, δεν πήρε ποτέ κάποια βοήθεια για τις δουλειές του σπιτιού. Ούτε από την οικογένεια, ούτε επί πληρωμή.
Παραμένει πολύ ενεργή και συγκροτημένη στην εργασία της και εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τις δουλειές στο σπίτι ως αγχολυτικό. Και από ότι φαίνεται δεν είναι η μόνη. Το ίδιο κάνουν και αρκετοί άνδρες συνάδελφοι. Δεν είναι μόνο θέμα νοικοκυροσύνης. Οι δουλειές στο σπίτι μπορεί να μας ηρεμούν, ειδικά όταν έχουμε πολλά να κάνουμε.
Όμως, για ποιο λόγο αυτοί οι μικροί αντιπερισπασμοί μάς κάνουν να νιώθουμε καλά;
Τακτοποιούμε το γραφείο μας, ποτίζουμε τα φυτά, διπλώνουμε τα ρούχα που πλύναμε. Δεν θα λέγαμε πως πρόκειται για τόσο σημαντικές ασχολίες. Ωστόσο, συχνά πιάνουμε τον εαυτό μας να αναζητεί ευχαρίστηση και ανακούφιση σε τέτοιου είδους μικρές, επαναλαμβανόμενες δουλειές.
Η συνεχεια στο ertnews.gr
