Για ποια ελευθερία μιλάμε σήμερα στην Καστοριά;
Για ποια βσικα αγαθά, όταν δεν μπορείς να πραγματοποιησεις τα απλα καθημερινα πραγματα,, τα οποϊα αν στερούσες εσκεμένα σε καποιον άνθρωπο θα κινδυνευες να πας φυλακη… Όταν δεν μπορεί να βγεις, ο ίδιος ή πολυ περισσοτερο το παιδι σου, απο το σπίτι να περπατήσει στους δρόμους της πόλης ή του χωριού σου…
Να βγει στην γειτονιά…
Να παει στους φίλους του.., στο σχολείο του, σε μια παιδική χαρά…
Τι ζωή είναι άραγε αυτή…
Μια ζωή όπως σε κάποιες μεγαλουπόλεις, όπου εκει η εγκληματικότητα δεν το επιτρέπει…. Μόνο που εδώ,, μιλαμε για άγρια ζώα και συγκεκριμένα για αρκούδες…. Αυτα ειναι που η αυξημενη πιθανότητα να συναντηθούν με το παιδί σου ή με σένα, σε κρατουν φυλακισμένο στο σπιτι σου…
Θα πει καποιος οτι υπερβάλω…
Υπερβολη το θεωρούσα κι εγω μεχρι χθες… Που άκουγα ότι η αρκούδα ήταν στις διπλανές γειτονιές της πόλης μου, του Άργους Ορεστικού… Όταν όμως χθες, Σάββατο βράδυ, άκουσα να κυκλοφορεί στη γειτονιά μου, κι εκείνη την ώρα περίμενα τα παιδιά μου να επιστρέψουν στο σπίτι, τοτε έγινε αυτό που γίνεται όταν κάποια κατάσταση δεν την κατανοείς πλήρως γιατί δεν σ έχει αγγίξει… Και μόλις σ αγγίξει, τότε καταλαβαίνεις γιατί ακριβώς πρόκειται…
Και δεν μου ήταν παντελως άγνωστη αυτή η κατάσταση, αφού εδώ και πολύ καιρό είχα τη χαρά και την τιμή να είμαι ένας από τους διαχειριστές του κινήματος “Δεν ζούμε μαζί με την αρκούδα”, και να έχω δώσει αγώνες για την επίλυση του προβλήματος… Όταν όμως αισθανθεις ότι τα παιδιά σου είναι εκτεθειμένα κάπου εκεί έξω στη πόλη, καταλαβαίνεις ότι αυτά που άκουγες για ορθη αντίδραση σε μία συνάντηση με αρκούδα, είναι εντελώς θεωρητικά και στην πράξη ο κίνδυνος είναι τεράστιος…
Έτσι.., ότι ώρα της νύχτας και να ναι, όπως έκανα και εγώ, τηλεφωνείς για να τα βρεις και να τα φέρεις εσύ σπίτι με το αυτοκίνητο… Κι αν απαντήσουν άμεσα καλώς… Στην περίπτωση μου όμως, που μεσολάβησε χρόνος για να απαντήσουν, ο χρόνος αυτός ήταν ατελείωτος, και αισθάνθηκα να μου κόβει χρόνο από τη ζωή μου…
Ποιος είναι αυτός που έχει το δικαίωμα να κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται κάτι τέτοιο…?
Ποιος είναι αυτός που έχει το δικαίωμα να περιορίζει βασικές ελευθερίας των ανθρώπων..?
Κι όλα αυτά στο όνομα μιας πλαστής κατάστασης δήθεν είδους υπο εξαφάνιση… Ενω συμβαινει ακριβως το αντίθετο, κι εδώ στην περιοχή της Καστοριάς είναι ολοφάνερο πλέον και για τον πιο αδαή ότι υπάρχει τεράστιος υπερπληθυσμός…
Υπερπληθυσμός που φέρνει σε πολύ άσχημη κατάσταση και το ίδιο το ζώο…
Και τα γραφω ολα αυτα εγω, ενα άτομο γνωστό για τις οικολογικές μου ευαισθησίες, και τον σεβασμό στην φύση… Αλλα.., σε όλα υπάρχει ένα όριο..
Τι άλλο πρέπει να γίνει η τι άλλο πρέπει να κάνουμε, ώστε να ευαισθητοποιηθούν κάποιοι?
Μηπως να βγούμε στους δρόμους ή μήπως να συμβεί κάτι μοιραίο…?
Τότε όμως θα είναι πολύ αργά.., και τότε όλοι θα τρέχουν να αποποιηθούν τις ευθύνες, και να τις ρίχνουν σε άλλους…
Όταν σε μία χώρα αγωνίζεσαι για τα αυτονόητα, σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά…
Κι όταν το βλέπουν όλοι αυτό, και δεν γίνεται τίποτε, τότε εύλογα δημιουργούνται απορίες γιατί..?
Τι είναι αυτό που εμποδίζει να δοθούν λύσεις, που αφορούν τη ζωή ή τις βασικές ελευθερίας των ανθρώπων… Γιατί όταν θίγονται βασικές ελευθερίες, και κινδυνεύουν άνθρωποι κανείς δεν μπορεί να επικαλεστεί νομικές δεσμεύσεις αναχρονιστικων νόμων. Παίρνει την πρωτοβουλία και προχωράει σε όσα πρέπει…
Αρκεί να έχει την βούληση, και να μην είναι δέσμιος άλλων καταστάσεων…
Η Καστοριά εκπέμπει SOS.., και κανείς δεν μπορει να πει ότι δεν το βλέπει…
Ζούπας Μιχάλης ——-> ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ: Δεν ζούμε μαζί με την αρκούδα!!
