Έξι ποιήματα από τη συλλογή του Νίκου Δόικου «Ρανίδες ύδατος κι αίματος – Ασκήσεις επί χάρτου»
Οι Εκδόσεις τών Φίλων, Αθήνα 2016
Παρείσακτος
Η ρίζα στη γη μου την πρώτη ,
κορμός τού δεσπότη αλήθειες ,
κλωνάρια σαν χέρια δεσμώτη
και φύλλα οι ξένες συνήθειες .
Τι κι αν οι καρποί ΄ναι δικοί μου ,
θρεμμένοι με αίμα και θειάφι ,
παρ΄ότι ριζώνω στη γη μου ,
καρπίζω σε ξένο χωράφι .
Συλλήβδην
Μας συνεπήρε ο συρμός .
Συλλήβδην .
Όλοι μαζί , ανεξαιρέτως ,
απορρίψαμε τα κληροδοτημένα Δέοντα ,
κρεμάσαμε τις φωτεινές επιγραφές
τεχνολογίας led στο μέτωπό μας ,
γυμνοί εγκέφαλοι να διευκολύνουμε
την πλύση , κι ορμήσαμε , ώρες αιχμής ,
στις πιο βαρύτιμες εξαγγελίες τής «Αλλαγής» .
Συν γυναιξί και τέκνοις ο οίστρος
τής Ανάλωσης κατέκτησε τούς στάβλους .
Κι εμείς ανέμελοι ευγενείς ποιμένες ,
ανήμποροι ν΄αντισταθούμε στη σαγήνη
τής Ποιμενικής Συμφωνίας τών Δανειστών .
Πα – βου – γα – δι το παρελθόν ,
το μέλλον contrapunto .
«Διψάσαμε το μεσημέρι» , βράδυ και πρωί ,
μα το νερό το δανεικό πιο
εύκολα μεθάει τούς καταναλωτές .
Συλλήβδην .
Σκεφτήκαν τότε γιατρειά οι πιο σοφοί
να βγούνε μεσοπέλαγα , γοργόνες να
ρωτήσουνε σε ποιά κρυφή αμμουδιά
φυλάγονταν τα ποίματα τού Ομήρου .
Καί η γοργών Πολύξερη τούς έστειλε
σε μια μικρή τού Τέξας πολιτεία όπου
ένας νιόπλουτος πλειοδότης στο σφυρί
είχε αγοράσει όλα τού Ομήρου τα καλά .
Συλλήβδην .
Μνήμη Μνημονιάδος
Προσήλθαν πάλι καλοθελητές να ψευδομαρτυρήσουν
καταδικάζοντας σε ισόβιο συμπόσιο τη φάρα τών Σελλών ,
να τους προσφέρουν κατοικίες πολυτελείς κι ανέσεις ,
μακριά ΄πο τα γαιώδη καταλύματα και την βρωμιά ,
τούς δύστυχους , μακριά ΄πο τον δικό τους κόσμο .
Καταραμένοι αφέντες Αγοραίοι που δεν σέβεστε
τις ιερές συνήθειες τών ανθρώπων ,
τα έθη τα παλιά τών Δωδωναίων τα έρμα
τών ουράνιων μυστικών αποκαλύψεων , που παραδόθηκαν
από γενιά αρχέγονη ανελλιπώς σε κάθε άγουρη γενιά
και γίναν προξενιά και πόλεμοι και τρόπαια και θρησκείες .
Πού βρέθκαν τόσοι βάρβαροι να αρπάξουνε την κόρη
μα και Θεσμοί να μετατρέψουν την Αλήθεια σε περίκλειστη
υπόθεση , σε άλλοθι για τους άρπαγες τής νεαρής Ευρώπης ;
Την έκρηξή του ο νούς μου διανοείται , ανατινάζοντας
συλλογισμούς , συθέμελα γκρεμίζοντας βεβαιότητες ,
ανάμεσα σε λείψαν΄απολιθωμένων ινδαλμάτων νεκρά
θαλασσοπούλια εκβράζονται στις λάβρες αμμουδιές μου .
Άσκηση 2η – Ο μοναχικός αστροναύτης
(από «σεισ-» έως «σηματ-»)
«Σεισάχθεια» , φωνάξαν ρυθμικά οι ελλανοδίκες .
Σεισμός στα έδρανα τών δανειστών .
Σείονται θώκοι αγορασμένοι με συνειδήσεις ευκαιρίας ,
Συμβάσεις αορίστου σκοπιμότητας .
Σέλας κατέλαμψε τον θόλο τής αιθούσης κι ο
Σελασφόρος μαχητής , ως φωτοδότης ταπεινός , απήλθε στην
Σελήνη , στα όρη ,μάλλον,τής αθέατης ,τής σκοτεινής πλευράς ,
Σεμνός , εκθειάζοντας τών ταπεινών τα δίκια ,
Σημαιοφόρος μιάς χαμένης , απαρχής , υπόθεσης ,
Σημάντορας ,
Σηματουργός ενός χαμένου ονείρου.
Ο ακροβάτης
Δεν μπορώ να γράψω . Δαιμονισμένος θόρυβος .
Τηλεοπτικοί σπασμοί , κραυγές αίματος , τηλέρεβος .
Μ΄ αποφεύγουν οι λέξεις και μόνες αναπηδούν
στην οθόνη κι αλλάζουν νοήματα , ορρωδούν
προ πάντων , εξαντλούνται , καταρρέουν στη λήθη .
Μήπως πρέπει να ξεφύγω απ΄τα δικά μου ήθη ,
ν΄ασχοληθώ με τις καστράτο κραυγές τών ειδήσεων ;
Ακροβατώ μεταξύ έξω εμπνεύσεων και έσω εκδύσεων .
Διστακτικός τη μια , ορμητικός την άλλη , αδυνατώ ν΄αποφασίσω
ποιές είναι πιο αληθινές , απλώς να συνηθίσω
στην ιδέα πως αρπίζονται κι οι δυό στην ίδια νότα .
Ιδέες συμπλέκονται μανιωδώς με αμίλεικτα γεγονότα .
Δοξασίες παλεύουν με την Ιστορία (ή την Ουτοπία).
Δεν έχω πολλές επιλογές σε τούτη την ισορροπία
τού μηδενός , την άχρονη , την αχωρική . Σπουδαίες
ιδέες γεννούν γεγονότα , γεγονότα εμπνέουν ιδέες .
Μπροστά μου πάντοτε αδήριτα διλήμματα , σταλάγματα
αμηχανίας , αδυνατώ να ξεχωρίσω τα προτάγματα .
Είναι καιρός , θαρρώ , να περιοριστώ στην Κίνηση ,
αυτόν τον γόνιμο κυματισμό , την περιδίνηση
τής συνάφειας . Είναι ίσως μια διέξοδος λυτρωτική ,
άμα την αισθανθείς ως Σχέση , ως συμπλοκή ερωτική .
Σχέση και Κίνηση αδιάκοπη , Αλληλοπεριχώρηση ,
για όλους τούς επιχώριους τούς πάντα βιαστικούς
και πάντα καθυστερημένους για την αναχώρηση .
Άσκηση 1η – Τηλεθέαση
(από «τεφρ-» έως «τηλεσ-»)
Τεφροδόχος σε θέση περίοπτη,
Τέχνασμα ,
σκεύος εντέχνως φιλοτεχνημένο ,
αλλά και δόλος ,
για να θυμίζει θάνατο ,
το μάταιο τού αγώνα υπονοώντας .
Τέχνη μεγάλη , πολιτική επιδεξιότητα
μα και συγχρόνως
Τέχνημα , πανουργία τρομερή
κι ακαταμάχητη κι ο
Τηλεθεατής αμέριμνος
να μην μπορεί να γίνει
Τηλεσκόπος , ν΄αξιωθεί
να ιδεί λίγο πιο πέρα από τη μύτη του .
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ
Νέο βιβλίο: «Ρανίδες ύδατος κι αίματος (ασκήσεις επί χάρτου)» του Νίκου Δόικου
