O 78χρονος Mauro Morandi περπατάει συχνά στις βραχώδεις ακτές του νησιού Budelli και περνάει ώρες ατελείωτες αγναντεύοντας τη θάλασσα και ακούγοντας των ήχο των κυμάτων…
Σύμφωνα με το δημοσίευμα του National Geographic, το 1989, ανάμεσα στα νερά της Σαρδηνίας και της Κορσικής, το καταμαράν του Morandi με κατεστραμμένο κινητήρα παρασύρθηκε από τις δυνάμεις της θάλασσας στις ακτές του νησιού Budelli. Όταν έμαθε ότι ο συντηρητής του θα έβγαινε στη σύνταξη σε δύο μέρες, ο Morandi απογοητευμένος από την κοινωνία που ζούσε, πούλησε το καταμαράν και εγκαταστάθηκε στο νησί όπου επιβιώνει μόνος του τα τελευταία 28 χρόνια.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, η Spiaggia Rosa χαρακτηρίστηκε από την ιταλική κυβέρνηση ως “τόπος υψηλής φυσικής αξίας”. Η παραλία έγινε τότε μη προσβάσιμη για να προστατεύσει το εύθραυστο οικοσύστημα της και μόνο ορισμένες περιοχές παραμένουν ανοιχτές στους επισκέπτες. Το 2016, μετά από μία δικαστική μάχη τριών χρόνων μεταξύ ενός επιχειρηματία της Νέας Ζηλανδίας και της ιταλικής κυβέρνησης για την ιδιοκτησία της γης, το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι το Budelli ανήκει στο εθνικό πάρκο Maddalena. Την ίδια χρονιά, το πάρκο αμφισβήτησε το δικαίωμα του Morandi να ζήσει στο νησί και το κοινό απάντησε. Πάνω από 18.000 υπογραφές μαζεύτηκαν, πιέζοντας αποτελεσματικά τους τοπικούς πολιτικούς να καθυστερήσουν την απέλαση του Morandi από το νησί.
“Δεν θα φύγω ποτέ. Ελπίζω να πεθάνω εδώ και να αποτεφρωθώ και τις στάχτες μου να τις πάρει ο άνεμος” λέει ο Morandi. Πιστεύει ότι το νόημα της ζωής βρίσκεται στην επανασύνδεση με τη γη, αφού όλοι είμαστε μέρος της ίδιας ενέργειας. Οι Στωικοί της αρχαίας Ελλάδας ονόμαζαν αυτή τη συμπάθεια, την αίσθηση ότι το σύμπαν είναι ένας αδιαίρετος, ενοποιημένος ζωντανός οργανισμός ατελείωτος.
Διαβάστε την συνέχεια και δείτε τις φωτογραφίες στο tvxs.gr
