Ο Δεκαπενταύγουστος εμπεριέχει τον ανθρωποδιώκτη. Κάθε χρόνο, μέρες πριν τον ερχομό του, τα κανάλια και οι εφημερίδες αναλαμβάνουν να προετοιμάσουν τον κόσμο για τον Αρμαγεδώνα που έρχεται. Για τις συνθήκες τις εξόδου, τα έκτακτα μέτρα ασφαλείας στις εθνικές οδούς, το κραχ στα λιμάνια και τα αεροδρόμια, τις άδειες, στα όρια του πανικού πόλεις, την επέλαση των ληστών, των κλεφτών και των αρματολών, τους θανάτους μοναχικών ηλικιωμένων, τις αρπακτικές διαθέσεις ξενοδόχων-εστιατόρων-καταστηματαρχών στους τουριστικούς προορισμούς.
Τα 90΄ς όμως ο Δεκαπενταύγουστος πήρε κάτι από τον αέρα των Ιταλών. Για τους Ιταλούς ο Αύγουστος είναι μήνας ιερός. Αποχής. Νεκρών αστικών τοπίων. Αν έχεις βρεθεί δεκαπενταύγουστο στη Ρώμη ή το Μιλάνο θα νομίζεις ότι γυρίζεται ταινία επιστημονικής φαντασίας, την ίδια ώρα που στο δρόμο της Κυανής Ακτής, στο μεγάλο κλειστό αυτοκινητόδρομο με τα τούνελ και τις γέφυρες που διασχίζουν τις γαλλοιταλικές ακτές, τα μποτιλιαρίσματα είναι τα μεγαλύτερα που είδες ποτέ. Ατέλειωτα χιλιόμετρα απεγνωσμένων ανθρώπων.
Η ιταλική συνήθεια έγινε και ελληνική λοιπόν στα 90΄ς και από τότε ο Αύγουστος αντικατέστησε τον παλιό Ιούλιο στις καρδιές των Ελλήνων και ο Δεκαπενταύγουστος έγινε από αφορμή της αναχώρησης, υποχρέωση. Καμία άλλη ημερομηνία του χρόνου δεν εμπεριέχει τόσο πολύ τον καταναγκασμό της εξόδου, καμιά άλλη εποχή, ούτε καν το Πάσχα που έπεται των χειμώνων δεν είναι ταυτισμένο με την εγκατάλειψη της αστικής συνέχειας.
Τα πανηγύρια της επικράτειας αναβιώνουν ένδοξα, οι Μαρίες και οι Παναγιώτηδες συντήρησαν για χρόνια τις πίστες και τα μπιτσόμπαρα της επικράτειας με τα πάρτι τους, τα πάρκινγκ των πολυκατοικιών μοιάζουν βομβαρισμένα, τα υπνωτικά μπλε της τηλεόρασης καίνε πίσω από ελάχιστα παράθυρα, τα περίπτερα, όσα έμειναν ανοιχτά από την κρίση, αναρτούν με περηφάνια ταμπέλες που γράφουν κλειστόν λόγω ολιγοήμερων διακοπών.
Τι είναι για σένα Δεκαπενταύγουστος; Μια αναγκαστική ανάσα πριν την ασφυξία, η αφορμή να μετρήσεις ανάποδα, ένα διήμερο γιορτής με αυτούς που αγαπάς, καιρός να πάρεις αποφάσεις, η έξοδος που μισείς πιο πολύ από κάθε άλλη;
Ότι και αν είναι, είναι και φέτος εδώ. Χαρείτε τον!
