Πεντανόστιμα φασόλια γίγαντες και έξυπνα tips από τη Μαρία
Υλικά
500 γραμ γίγαντες φασόλια
3 μετρια κρεμμύδια
1 δαφνόφυλλο
3-4 μπαχάρι σπυρί
1 κ.σ. κόκκινο πιπέρι
1/2 φλυτζάνι τσαγιού χυμό ντομάτας
1κ.γ. κοφτό πελτέ ντομάτας
ρίγανη , αλάτι, μαύρο πιπέρι σκόνη ή σπυρί
1/2 φλυτζ. τσαγιού ελαιόλαδο
Εκτέλεση
Βάζω τα φασόλια με χλιαρό προς ζεστό νερό να μουσκέψουν απο το προηγούμενο απόγευμα, αφού πρώτα τα ξεπλένω με νερό.
Την επομένη , βάζω τα φασόλια στην κατσαρόλα να βράσουν με τα ψιλοκομμένα 2 κρεμμύδια.το μπαχάρι, λάδι ,την δάφνη…..θέλουν κάπου 2 με – 2 2 1/2 ώρες ……
Βάζω και 2 κόκκινες πιπεριές ξερές [αυτές που στεγνώνουμε στον ήλιο, οι λιαστές Λεχόβου.]
Αφού βράσουν τα φασόλια, ψιλοκόβω 1 κρεμμύδι σε τηγανάκι, ρίχνω λάδι και μαραίνω το κρεμμύδιστην φωτιά, στην
συνέχεια ρίχνω την ντομάτα, τον πελτέ ,λίγο αλάτι,1.κ.γ. ζάχαρη και το ανακατεύω συνέχεια σε σιγανή φωτιά 3-4΄ λεπτά. Κλείνω τη φωτιά ρίχνω το κόκκινο πιπέρι στο τηγανάκι ,,τα ανακατεύω και τα ρίχνω στα φασόλια, προσθέτω την ρίγανη , λίγο αλάτι, και αμέσως τα αδειάζω στο ταψί και τα φουρνίζω. 180 βαθμ.
Τα φασόλια πρέπει να έχουνε λίγο ζουμί, γιατί θα μπούνε στον φούρνο, εκεί θέλει να τα προσέχουμε να μη στεγνώσουν πολύ , να είναι λίγο ζουμερά γιατί όταν θα τα βγάλουμε από τον φούρνο, θα κρυώσουν και θα χυλώσουν.
Εδώ θέλω να σας γράψω και ορισμένες λεπτομέρειες για το φαγητό.
1ον Τους γίγαντες φασόλια δεν τα βράζω στην χύτρα γιατί κοκκινίζουν [από το κακό τους] και δεν χυλώνουν.
2ον Όταν τα βάζω να βράσουν ρίχνω κρύο νερό [από τη βρύση] με το μάτι η αναλογία του νερού ,όπως και το ψήσιμο στον φούρνο.
3ον Την ώρα που βράζουν, αρχίζει να εξατμίζεται το νερό, εκεί προσθέτω ζεματιστό νερό.
Με αυτά τα υλικά, οι γίγαντες γίνονται πεντανόστιμοι.
Καλή σας όρεξη
Μαρία
ΑΓΕΛΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Διηγείται ο πατήρ Ραφαήλ Νόικα:
Κάποιος μοναχός μου είπε: Μάλωσα με έναν μοναχό (από ένα άλλο μοναστήρι) αλλά ύστερα ματάνοιωσα και ήθελα να του ζητήσω συγγνώμη.
Εκείνος όμως ούτε ήθελε να ακούσει για εμένα, τόσο πληγωμένος ήταν.
Και σκεφτόμουν, αύριο, μεθαύριο θα φύγω και θέλω και να Κοινωνήσω. Πλήγωσα τον αδελφό μου και πώς θα πλησιάσω την Θεία Κοινωνία. Αλλά και πώς να συνεχίσω και την Οδό της Μετανοίας, αφού δεν με θέλει πια ο αδελφός μου. Εγώ θέλω να του ζητήσω συγγνώμη αλλά εκείνος ούτε θέλει να ακούσει για μένα.
Θυμήθηκα τότε έναν λόγο της Θείας Λειτουργίας του Μ. Βασιλείου «… Κύριε λάλησον εις την καρδίαν αυτών υπέρ της Εκκλησίας σου και παντός του λαού σου». Ο μοναχός αυτός θυμήθηκε αυτό το λάλησον και είπε: «Κύριε λάλησε Εσύ στην καρδιά του για την μετάνοια μου, πες του ότι μετανοιώνω για ό,τι έκανα, ότι του ζητάω συγγνώμη και ότι κι εγώ τον συγχωρώ.
Και συνέχισε λέγοντας – την επόμενη φορά που τον είδα ήταν σαν να μην υπήρχε ποτέ σύννεφο στον ουρανό, όλα εξαφανίστηκαν και η συμφιλίωση έγινε!»
Από το Βιβλίο «Η Καλλιέργεια του Πνεύματος» Έκδοσις ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
