Δεν περιμένουν όλες οι χώρες το 2018!

Ακόμα και σήμερα υπάρχουν πολλά ημερολόγια που φανερώνουν τη σχετικότητα της μέτρησης του χρόνου.

Η νέα χρόνια δεν θα είναι το 2018 για όλους.

Οι Ταϊλανδοί μετρούν το χρόνο από τότε που ο Βούδας έφτασε σε νιρβάνα.

Η Αιθιοπία βασίζει τη μέτρηση του χρόνου στο αλεξανδρινό ημερολόγιο, που έχει 13 μήνες αντί για 12 και η μέρα τους ξεκινάει με την ανατολή του ηλίου και όχι τα μεσάνυχτα.

Το εβραϊκό ημερολόγιο ξεκινά με την πρώτη νέα σελήνη το 3761 π.Χ.

Η μέτρηση του χρόνου ξεκινά από την Εγίρα, την υποχρεωτική μετακίνηση του προφήτη Μωάμεθ από τη Μέκκα στη Μεδίνα.

Το περσικό ημερολόγιο είναι κοινό σε Ιράν και Αφγανιστάν. Πρόκειται για ένα ηλιακό ημερολόγιο όπου αρχή του έτους θεωρείται η εαρινή ισημερία. Η χρονολόγηση αρχίζει επίσης από τη Εγίρα, όπως στο ισλαμικό, αλλά οι μήνες παραμένουν στις ίδιες εποχές.

Το ημερολόγιο των Ινδών ξεκινά από την έναρξη της εποχής Saka, δηλαδή την εαρινή ισημερία του 79 μ.Χ.

Η παραδοσιακή χρονολόγηση ξεκινά με την ενθρόνηση του κάθε αυτοκράτορα, οπότε από το 1989 έχει ξεκινήσει η εποχή του Ακιχίτο και αυτό θα είναι το 30ο έτος της.

Το κινέζικο ημερολόγιο βασίζεται σε ένα σεληνιακό ημερολόγιο, όπως και σε άλλες ασιατικές χώρες όπως η Καμπότζη, το Βιετνάμ και η Μογγολία. Αναπτύχθηκε από τον πρώτο αυτοκράτορα Χουανγκ Ντι, όταν εκείνος ανέβηκε στο θρόνο το 2637 π.Χ. Βασίζεται στους αστρονομικούς κύκλους του Δία, ο οποίος μέσα σε 60 χρόνια πραγματοποιεί 5 κύκλους γύρω από τον Ήλιο.

Εδώ και 20 χρόνια οι Βορειοκορεάτες μετρούν τον χρόνο με βάση το ημερολόγιο Juche. H χρονολόγηση ξεκινάει από το 1912, έτος γεννήσεως του Κιμ Ιλ-Σονγκ, του ιδρυτή του κράτους και παππού του σημερινού ηγέτη Κιμ Γιονγκ Ουν.