Πέραν της Φυσικής που κρύβεται πίσω από κάθε τέτοιο φαινόμενο, έχετε αλήθεια αναρωτηθεί ποτέ για την προέλευση των τόσο ιδιαίτερων ονομάτων που έχουν;
Το συνηθέστερο καιρικό φαινόμενο που “βαφτίζεται” με ανθρώπινα ονόματα είναι οι τυφώνες. Εγκυκλοπαιδικά, αξίζει να ξέρει κανείς, ότι στην Ελληνική Μυθολογία, ο Τυφών ήταν γιος της Γαίας και του Ταρτάρου. Είχε μορφή ανθρώπου αλλά και θηρίου, ενώ ήταν και σύντροφος της Έχιδνας. Όταν θέλησε να ανέβει στον Όλυμπο για να εκδικηθεί τους θεούς για τον αποδεκατισμό των γιγάντων, οι θεοί πήραν τη μορφή ζώων και κρύφτηκαν στην Αίγυπτο. Ο Τυφώνας από το θυμό του πετούσε από την κορυφή του Ολύμπου βράχους με μεγάλη δύναμη, βγάζοντας εκκωφαντικές κραυγές μέσα από τα 100 λαρύγγια που είχε. Έτσι, το όνομά του συνδέθηκε με το αντίστοιχα έντονο καιρικό φαινόμενο, κατά το οποίο υπάρχει κυκλωνική κυκλοφορία του ανέμου (κλειστή και περιστροφική δηλαδή), γύρω από ένα κέντρο χαμηλής βαρομετρικής πίεσης.
Σύμφωνα με τον μετεωρολόγο κ. Γιάννη Καλλιάνο, η ονοματοδοσία σε έντονα καιρικά φαινόμενα ξεκίνησε στις ΗΠΑ και στη συνέχεια υιοθετήθηκε και από άλλες χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα.
Κάθε φορά λοιπόν που ένα σύστημα πλησιάζει τη χώρα μας, οι επιστήμονες του Αστεροσκοπείου Αθηνών το… βαφτίζουν.
Ο λόγος;
Όπως εξηγεί ο κ. Καλλιάνος, με αυτό τον τρόπο γίνεται πιο «αποδοτική» η μετάδοση της πληροφορίας στους πολίτες ώστε να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για την προστασία της ζωής και της περιουσίας τους.
