Ποτέ δεν περίμενα πως κάποτε θα με ξεχάσω…θα με χάσω.
Πως θα αφήσω στο πίσω μέρος του μυαλού μου κλειδωμένα όλα εκείνα που ζωντάνευαν το είναι μου, την ψυχή μου, το μυαλό μου…εμένα!
Εγώ, η γυναίκα, που τρεφόμουν από φιλοδοξία, που ξεχείλιζα από ζωντάνια και μοσχοβολούσα όνειρα…
Καριέρα, ταξίδια, εμπειρίες, θάλασσα, άνθρωποι και ζωή.
Χάθηκαν πια όλα πίσω από ένα ξύλινο παράθυρο, από έναν νιπτήρα με πιάτα που καθημερινά αστράφτουν και μπροστά τους εγώ μονάχα νοσταλγώ…και πότε πότε με θυμάμαι.
Ένας γάμος…δύο παιδιά…και ένα σπίτι.
Τι ευτυχία θεε μου!
Δεν θα τα αντάλλαζα ποτέ.
Η ψυχή μου όλη.
Το δημιούργημα και νόημα μου.
Εγώ!!!
Είναι πανέμορφη η ζωή μαζί τους.
Ήταν ένα απ’ τα όνειρα μου…που έγινε μια μοναδική πραγματικότητα και γέμισε πλήρως με συντροφιά, χαρά κι αγάπη τα κενά της ψυχής μου…
Τις μέρες μου…Τις νύχτες μου.
Εμένα!
Με κάνουν να γελάω, να κλαίω, να θυμώνω, να ελπίζω…να ΖΩ!
Όμως άθελά τους με κάνουν ώρες ώρες να ξεχνώ.
Οι υποχρεώσεις και οι ευθύνες πια δεν με αφήνουν να ξεφύγω λιγάκι…
Λιγάκι…
Ξεχνώ να βρω χρόνο για μένα. Για κείνο το κορίτσι που κάποτε τα ήθελε όλα!!!
Που νόμιζε πως όλα είναι εύκολα και όλα εφικτά.
Όμως όταν πρέπει να σε σπάσεις σε πολλά κομμάτια και να σε μοιράσεις από δω κι από κει, τότε σε κάποιο σημείο είναι λογικό να χαθείς και να μείνει αυτό το λίγο από σένα κάπου εκεί κρυμμένο, στα βάθη των εσώψυχων σου.
Όσο κι αν δεν με βρίσκω…Όσο αργά κι αν πιστεύω ότι είναι για μένα, κάνω λάθος. Και το ξέρω ότι κάνω.
Κανείς και τίποτα δεν μπορεί να μου στερήσει εμένα.
Κανείς δεν μπορεί να μου στερήσει όλα εκείνα τα ευτυχισμένα πράγματα, τα ανεκπλήρωτα, τα απωθημένα, τα νοσταλγικά, που απλά μαράθηκαν μέσα μου. Ξεράθηκαν…
Είναι στο χέρι μου να τα ποτίσω και να τα ξανά ζωντανέψω.
Να τα ξανά κάνω πολύχρωμα και ευωδιαστά.
Να βγω, να τρέξω, να διασκεδάσω, να χορέψω, να δημιουργήσω, να πρωτοτυπήσω!
Να μπορώ σαν μια ολοκληρωμένη γυναίκα, σύζυγος και μάνα να τα κάνω στο τέλος όλα.
Όλα!!!!
Να ανοίξω το ξύλινο παράθυρο και να πετάξω ξανά στον κόσμο…!!!
Ξ.Γ.
* Αφιερωμένο σε όλες εκείνες τις γυναίκες που ξέχασαν να ΖΟΥΝ
