Ηταν 21 Ιουνίου του 1851 όταν ο Γερμανός σκακιστής Άντολφ Άντερσεν νίκησε τον Λάιονελ Κιζερίτσκι σε παρτίδα που θα μείνει στην παγκόσμια ιστορία ως «η αθάνατη παρτίδα».
Από την μία πλευρά του τραπεζιού, ο Άντερσεν ένας από τους καλύτερους σκακιστές στην εποχή του. Από την άλλη Λάιονελ Κιζερίτσκι, Γάλλος, που παρέδιδε μαθήματα σκάκι και φημιζόταν για τη δυνατότητά του να κερδίζει παρτίδες παραχωρώντας σημαντικά «κομμάτια», όπως για παράδειγμα τη Βασίλισσα.
Όμως την 21η Ιουνίου του 1851, κατά τη διάρκεια ενός διαλείμματος στο πλαίσιο τουρνουά στο Λονδία, ο Άντολφ Άντερσεν θα τον νικήσει με τον ίδιο τρόπο, καθώς θυσίασε τους δύο πύργους, τον αξιωματικό και τη βασίλισσά του, κάνοντας ματ με τα τρία κομμάτια που του είχαν μείνει, δύο άλογα και έναν αξιωματικό.
Ο Κιζερίτσκι φέρεται να ενθουσιάστηκε σε τέτοιο βαθμό από τις κινήσεις του Άντερσεν που κατέγραψε και τηλεγράφησε τις κινήσεις του στον σκακιστικό του σύλλογο στο Παρίσι. Το παιχνίδι δημοσιεύθηκε στο γαλλικό περιοδικό για σκάκι «La Régence», τον επόμενο μήνα, τον Ιούλιο του 1851.
Το 1855 ο διάσημος σκακιστής Ερνστ Φαλκμπερ θα δώσει στην παρτίδα το όνομα «αθάνατη» και με αυτόν τον τίτλο θα μείνει για πάντα στην παγκόσμια ιστορία του σκακιού. Η «αθάνατη παρτίδα» αποτελεί την εντυπωσιακότερη και αντιπροσωπευτικότερη καταγεγραμμένη παρτίδα του στυλ παιχνιδιού του 19ου αιώνα, που βασιζόταν στη γρήγορη ανάπτυξη και στην επίθεση.
