Ενδεικτικό της ποιότητας του έργου η άποψη του έγκυρου θεατρικού κριτικού Νάσου Νικόπουλου
… Αν το θέατρο δεν είναι τόπος απόδρασης ή χλοερός τόπος ψυχαγωγίας, αλλά μια χρήσιμη, ίσως και επώδυνη συνάντηση με τη συνείδησή μας, την ατομική και τη συνολική, τότε στ’ αλήθεια το έργο του Δημήτρη Μάνου, με τις δραματικές του υπομνήσεις εξελίσσεται και λειτουργεί μέσα στους ακατάλυτους όρους του Αριστοτελικού «Καλού κ’ αγαθού»
ΝΑΣΟΣ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΣ
κριτικός θεάτρου
Ο ” έγκυρος κριτικός ” , όταν λέει ” συνολική ” συνείδηση τι εννοεί ;
Μήπως το συλλογικό ασυνείδητο ; Κι αν είναι έτσι , τότε γιατί δεν μας το λέει με το κανονικό του όνομα της ψυχολογίας ;
Ή μήπως ο ” έγκυρος κριτικός ” καινοτομεί στα συμπεράσματα του Κ. Γιούνκ ;
Ό,τι κι αν συμβαίνει ,νομίζω , ότι ο ” έγκυρος κριτικός ” θα μας προσέφερε καλύτερη και πληρέστερη ενημέρωση , αν μαζί με τις τέσσερις αράδες της κριτικής του , μας παρείχε και τέσσερις αράδες από το κείμενο του έργου · έτσι ! για να γνωρίσουμε τον λέοντα απ’ τα νύχια του……..