Ο Δήμος Καστοριάς εισέρχεται στη δέκατη δεκαετία του (ως Δήμος)
Η μέχρι τότε Κοινότητα «Καστορίας» του Νομού Φλωρίνης, αναγνωρίστηκε ως Δήμος επί πρωθυπουργίας Ε. Βενιζέλου και με Υπουργό Εσωτερικών τον Κ. Ζαβιτσιάνο. Το Διάταγμα, που υπογράφεται στις 8/4/1929 από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, (ναύαρχο) Π. Κουντουριώτη, δημοσιεύθηκε την επόμενη μέρα, στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 
Το 1918, η Καστοριά είχε αποτελέσει Κοινότητα, αρχικά Υποδιοίκησης και, αργότερα, Επαρχίας του Νομού Φλώρινας. Νομός γίνεται η Επαρχία Καστοριάς το 1941.
Κατά την απογραφή του Μαΐου του 1928, η πόλη της Καστοριάς είχε 10.308 κατοίκους, ενώ ο Απόσκεπος, το Κεφαλάρι και το Δισπηλιό, 995 επιπλέον άτομα. Το Παλαιό Τσιφλίκι (που βρισκόταν κάτω από τη διασταύρωση Κεφαλαρίου), το 1913 κατοικούνταν από οκτώ άτομα, ενώ στην απογραφή του 1928 ήταν έρημο.
Τετραψήφιο αριθμό κατοίκων είχε το Άργος (3.605), το Νεστόριο (1888), το Βογατσικό (1601), η Κορησός (1468), η Κλεισούρα (1346), το Λέχοβο (1292), που μέχρι το 1942 ανήκε στην Καστοριά, η Μεσοποταμία (1083), το Μαυροχώρι (1065) και ο Γέρμας (1024). Το σύνολο των κατοίκων της Επαρχίας Καστοριάς ήταν 56.596 άτομα.
Κατά τα τελευταία εκατό χρόνια, ο πληθυσμός της πόλης έπεσε κάτω από τις δέκα χιλιάδες, κατά την απογραφή του 1951 (9.468), ενώ η μεγαλύτερη αύξηση σημειώθηκε το 1981 (17.133 κάτοικοι –πραγματικός πληθυσμός). Στην τελευταία απογραφή του 2011, η Δημοτική Κοινότητα Καστοριάς είχε 13.387 κατοίκους (μόνιμος πληθυσμός), ενώ η Χλόη, που μέχρι το 1963 λεγόταν Νέο Τσιφλίκι, 3.079. Το Άργος 7.473 και ο Νομός συνολικά, 50.322 κατοίκους.
Ο πληθυσμός του Δήμου(και του νομού), από τη δεκαετία του `80, βαίνει μειούμενος. Η απογραφή του 2021, θα καταδείξει τα ακριβή στοιχεία τής, κατά κοινή ομολογία, ραγδαίας μείωσης των τελευταίων χρόνων. Το επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο, από το Σεπτέμβρη και για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, καλείται μεταξύ άλλων, να συμβάλει στην ανάσχεση της περαιτέρω μείωσης και, ει δυνατόν, στην αναστροφή της πτωτικής τάσης, πλέοντας στα αχαρτογράφητα –που δεν πρέπει να αποδειχτούν και θολά– νερά της απλής αναλογικής.
Πέτρος Μάνου
