Το στιγμιότυπο είναι από την επίσκεψη του Γεώργιου Παπαδόπουλου στην πόλη της Καστοριάς. Ο Παπαδόπουλος διατελούσε Πρωθυπουργός και Υπουργός Εθνικής Αμύνης στην πρώτη δικτατορική κυβέρνηση των Συνταγματαρχών (1967-73).
Στα μέσα Σεπτεμβρίου του έτους 1970, στα πλαίσια μιας από τις περιοδείες του στη Βόρεια Ελλάδα επισκέφθηκε τις πόλεις των Ιωαννίνων, της Κοζάνης, του Άργους Ορεστικού και της Καστοριάς.
Στο Αεροδρόμιο του Άργους Ορεστικού προσγειώθηκε με στρατιωτικό ελικόπτερο και επιθεώρησε το εκεί στρατιωτικό άγημα. Έπειτα, επισκέφθηκε την πόλη της Καστοριάς και πραγματοποίησε ομιλία σε πλήθος εκατοντάδων από τον εξώστη του ιδιωτικού κτιρίου, όπου στεγαζόταν η Νομαρχία Καστοριάς κατά τη δεκαετία του 1970, δίπλα στο σημερινό. Πίσω διακρίνεται ο μαντρότοιχος του παλιού γηπέδου της Καστοριάς και στο βάθος δεξιά νεόδμητο ξενοδοχείο της οδού Γράμμου και τα πρώτα σπίτια της Καλλιθέας.
Η φωτογραφία είναι απαθανατισμένη κατά την είσοδο του Παπαδόπουλου στο κτίριο της Νομαρχίας. Τον συνοδεύει μεταξύ άλλων ο Αντιστράτηγος Οδυσσέας Αγγελής, Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων (πρώην ΓΕΕΘΑ) και πρωταγωνιστικό μέλος της χούντας των Συνταγματαρχών.
istorikakastorias.blogspot.com
Βοηθήματα
Όταν βλέπω τον ΓΕΕΘΑ Οδησ. Αγγελή , δεν ξέρω γιατί , το μόνο που θυμάμαι απ’ αυτόν , είναι ότι βρέθηκε κρεμασμένος στο κελί του .
Με πιάνει μια λύπη για τον άνθρωπο , μού’ρχεται μια μελαγχολική διάθεση και σκέπτομαι το δάσκαλό μου Γιάννη Λουκά στο Τραπάντζειο Γυμνάσιο Σιατίστης , που όταν είχε τα κέφια του , μίλαγε στους μαθητές του και για τον ” Πίνδαρο της Εκκλησιαστικής Φιλιλογίας ” ( Ρωμανό Μελωδό ) και τους υπαγόρευε από μνήμης , κι εμείς γράφαμε :………..
Τοις του βίου τερπνοίς ενειτένισα
λογισμοίς θεωρών τα γενόμενα
και μετρήσας αυτών τα επώδυνα
την ζωήν των βροτών εταλάνισα .
Η μετάφραση μου φαίνεται περιττή . Ωστόσο , αν κάποιος έχει μεταφραστικές απορίες , ας απευθυνθεί σ’΄έναν Σλαβομακαδόνα σλαβικής συνείδησης , ο οποίος σαν ….. γνήσιος κληρονόμος και συνεχιστήης της ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού και στα πλαίσια του ……… ” Ιστορικού χρόνου ” ….έχει χαραγμένες ατο γονίδιό του τις απαντήσεις και θα τον βοηθήσει .—
Ο νοσταλγός τους νοσταλγούς σκέφτεται. …………………..Τι είχες Φώτη τι είχα πάντα…..όταν εξέλειπαν οι ελληνοποιήσεις των αιγοπροβάτων, εν καιρώ Μεγάλης Βδομάδας, την θέση τους πήραν οι σλαβοποιήσεις των Κσστοριανών …. Παλιά μου τέχνη κόσκινο…………… καλή Φώτη-ση………. καλή Ανάσταση…………..καλούς μηρυκασμούς………………….
Τα σέβη μου
“Προς τους φιλογενείς αγαπητούς μοι ομογενείς και φιλοκάλους”……………του ιστορικού χρόνου………
Ο Ιωάννης Μ. Τραμπαντζής γεννήθηκε στη Σιάτιστα στις 31 Δεκεμβρίου 1815. Σε ηλικία 12 ετών αναχώρησε από την Ελλάδα και πήγε στη Ρουμανία μαζί με τους μεγαλύτερους σε ηλικία αδερφούς του. Εκεί, χάρις στο έξοχο εμπορικό του πνεύμα, στην εργατικότητα και στην εύνοια της τύχης, απέκτησε μεγάλη περιουσία……………………………..
Το σχολείο μας λειτούργησε για πρώτη φορά τη σχολική χρονιά 1889-1890.
Είχε προηγηθεί για το σκοπό αυτό η δωρεά των 200.000 (διακοσίων χιλιάδων) φράγκων από το μεγάλο Σιατιστινό ευεργέτη Ιωάννη Τραμπαντζή τον Αύγουστο του 1887 και η έκδοση σχετικού πατριαρχικού και συνοδικού σιγιλίου, καταστατικός Χάρτης του Γυμνασίου, τον Ιούλιο του 1889.
Η δωρεά του Ιωάννη Τραμπαντζή δεν περιορίσθηκε μόνο στην ανέγερση του λιτού και προσεγμένου διδακτηρίου που σώζεται μέχρι σήμερα, αλλά προχώρησε παρά πέρα: προικοδότησε το σχολείο με 600 ομολογίες του Εθνικού δανείου για τις λειτουργικές του ανάγκες. Έτσι πληρώνονταν οι καθηγητές και καλύπτονταν τα λοιπά λειτουργικά έξοδα. Την ίδια χρονιά ο μεγάλος ευεργέτης χρηματοδότησε την έκδοση παιδαγωγικού συγγράμματος με τον τίτλο «Εγχειρίδιον Παιδαγωγικής» από το Στέφανο Ρώσση στην Αθήνα ώστε οι διδάσκοντες να έχουν κατάλληλο οδηγό στο μορφωτικό τους έργο.
· Το 1905 αρχίζει η λειτουργία του Τραμπάντζειου Οικοτροφείου για να καλύψει τις ανάγκες σε στέγαση και σίτιση των μαθητών που έρχονταν από όλα τα μέρη της Ελλάδας για να σπουδάσουν.
· Το 1906 μπαίνουν οι βάσεις για την ΠΑΛΑΙΟΝΤΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ.
· Πολύ γρήγορα η Επιτροπεία του Τραμπαντζείου Γυμνασίου κατανοεί την χρησιμότητα των εποπτικών μέσων και οργάνων και το 1910 δέχεται και υλοποιεί την πρόταση του καθηγητή Φυσικών Αναστάσιου Δάνα για αγορά οργάνων Φυσικής και Χημείας και ίδρυση εργαστηρίου.
· Το 1914 το Ελληνικό κράτος αναλαμβάνει την διοίκηση του Γυμνασίου και οι καθηγητές του δίνουν τον όρκο του δημοσίου υπαλλήλου.
· Η σχολική χρονιά 1942-1943 είναι η μοναδική που το σχολείο δεν λειτούργησε λόγω των πολεμικών γεγονότων .
· Το 1946 το διδακτήριο επιτάχθηκε από τον στρατό και τα μαθήματα έγιναν μέχρι και τον Οκτώβριο του 1948 στο Α΄ δημοτικό σχολείο Σιάτιστας.
· Το 1960 και το 1961 το Γυμνάσιο- Οικοτροφείο εκδίδει εφημερίδα με τίτλο «Οι Μαρκίδαι»
· Το σχολικό έτος 1982-83 οι Β και Γ τάξεις του Λυκείου φιλοξενήθηκαν σε αίθουσες της Τεχνικής Σχολής Σιάτιστας ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΤΣΙΠΟΣ. Από την επόμενη σχολική χρονιά μέχρι και το Νοέμβριο του 1986 ολόκληρο το Λύκειο στεγάστηκε στις αίθουσες του παραπάνω διδακτηρίου.
· Το 1986 το Ιστορικό Τραμπάντζειο Γυμνάσιο παύει να λειτουργεί ως διδακτήριο. Τα δυο σχολεία Λύκειο και Γυμνάσιο στεγάσθηκαν στο καινούργιο διδακτήριο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, δωρεά και αυτό των συμπολιτών μας αδελφών Γεωργίου Παπαγεωργίου.
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ
Οι Μακεδόνες και οι Ηπειρώτες απόδημοι στη Βαλκανική Χερσόνησο, με τη σκληρή τους εργασία και το επιχειρηματικό τους πνεύμα, κατόρθωσαν να αποκτήσουν τεράστια χρηματικά ποσά. Η οικονομική αυτή ευεξία τους βοήθησε να επιβληθούν στους διάφορους τομείς της ζωής και να εξελιχθούν στην αστική τάξη των χωρών της Χερσονήσου, αποτελώντας το ανώτερο στρώμα της κοινωνίας από υλική και πολιτιστική άποψη. Hταν, κατά τη χαρακτηριστική έκφραση του Σέρβου λόγιου Dragutin Ilic, όπως «το αλάτι για το ψωμί».
τα σέβη μου
ΥΓ. Απλά αγαπούσαν τον τόπο τους…………….δεν τον μηρύκαζαν…………
Βρε αθεόφοβε! τους αυτόχειρες δεν τους λυπάσαι ;
Όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται ! κι εσύ πολύ μυγιάζεσαι , πολύ ” τσιμπάς ” φίλε μου και μας διασκεδάζεις .
Την ” σλαβική συνείδηση ” το ” Ουράνιο Τόξο ” υπαινίχτηκα , τους σφετεριστές της ελληνικής γλώσσας — μ’ ό’τι συνεπάγεται η ελληνική γλώσσα — υπαινίχτηκα , κι εσύ ” τσίμπησες ” , λες και είσαι αντιπρόσωπός τους ………φωτισμένε …..κατασκευαστή του ….. ” ιστορικού χρόνου ” ….
Δεν είναι κακό να είναι κανείς Σλάβος — κάθε άλλο · είναι όμως κάκιστο να σφετερίζεται την αθάνατη γλώσσα του άλλου , κι είναι μέγιστη προσβολή αυτό για τον άλλο , δεν το νομίζεις ;
Αν πραγματικά ” αγαπάς τον τόπο σου ” , όταν ο άλλος , ούτε λίγο ούτε πολύ προτείνει τη μεταφορά της γιορτής του Μακεδονικού Αγώνα από τον Μελά στο ίλιντεν , δεν αναφωνείς : ” Μπράβο Ευάγγελε ! ” . Εσύ το αναφώνησες αυτό , το αρνείσαι ; Μόναχός σου ……” σλαβοποιείσαι ” !! ίσως γι’αυτό δεν λυπάσαι τους αυτόχειρες , σου θυμίζουν τον εαυτό σου ………
Σε καταλαβαίνω απόλυτα γιατί βάζεις στην κουβέντα , τα αιγοπρόβατα και τους ” Μηρυκασμούς ” : Όπως τα καημένα τα ζώα περνούν απαρατήρητα στη ζωή , δίχως ταυτότητα , χωρίς ονοματεπώνυμο , έτσι κι εσύ επέλεξες να κουβεντιάζεις με τους άλλους ανώνυμα , δίχως διεύθυνση και τηλέφωνο ……. Αφού ψάχνεις τόσο πολύ για τις ” ρίζες ” στον ……δικό σου ” ιστορικό χρόνο ” , ίσως είναι ευκαιρία να αναζητήσεις παντού αυτές τις ” ρίζες ” και προς όλες τις κατευθύνσεις ,………. παρακάμπτοντας και λίγο τους νόμους του Δαρβίνου ……..
Κι ένα τελευταίο περί ” ελληνοποιήσεων ” : Δεν ξέρω τι ξέρεις ή τι σου μεταφέρουν οι άλλοι .
Νομίζω όμως , ότι είναι καλό να έχεις υπ’ όψιν σου , πως τις ” ελληνοποιήσεις ” ή μη τις κρίνουν τα δικαστήρια · και ο υπογράφων , μπορεί να πέρασε από ” σαράντα κύματα ” , όμως στο δικαστήριο ΟΜΟΦΩΝΑ αθωώθηκε .
Περιμένουμε την δική σου αθώωση από το Εθνικό Δικαστήριο — τι λέξη κι αυτή ; Εθνικό ! — , η οποία με το ” Μπράβο Ευάγγελε ” ! σαν ………δύσκολα να έρθει .—