«Η Φλώρινα, η έδρα της Νομαρχίας μας, ξεύρετε πόσον απέχει της Καστορίας; Μόνον επτά ώρας…
..Και όμως το Ταχυδρομείον ξεύρετε πόσον κάμνει; Πεντήκοντα τρεις ώρας. Δηλαδή αναχωρεί [από Καστοριά] σήμερον την πρωίαν. Το ίδιο βράδυ φθάνει στο Σόροβιτς [Αμύνταιο] αργά. Περιμένει εκεί το τραίνο1 της άλλης ημέρας και φθάνει αργά εις Φλώριναν. Διανέμεται δε την μεσημβρίαν της τρίτης από της εντεύθεν αναχωρήσεώς του. Δεν είναι λοιπόν εξωφρενιτικόν τούτο; Με την Φλώριναν η Καστορία2 έχει την επίσημον αλληλογραφία της. Φρονούμεν ότι απαιτείται εν φάρμακον. Και το φάρμακον αυτό είναι η δημιουργία νέας γραμμής Καστορίας –Φλωρίνης η οποία και τας δύο πόλεις θα εξυπηρετήση αλλά και τα διάμεσα χωριά θα ανακουφίση ταχυδρομικώς.» (εφ. «Καστορία, 1923»)
Ο δρόμος Καστοριάς-Αμυνταίου, πριν από εκατό χρόνια, ήταν ιδιαίτερα δύσβατος. Ξεκινούσε από Μαυροχώρι και περνούσε από Κλεισούρα και Βαρικό. Προηγούνταν περίπου μίας ώρας διαδρομή από την Καστοριά, με βάρκα.
Το «φάρμακον» για το οποίο κάνει λόγο η εφημερίδα “Καστορία” του Θ. Βαλαλά, ήταν η κατασκευή νέας «αμαξιτής» οδού, δηλαδή του τωρινού δρόμου, που είχε ήδη δρομολογηθεί και υπογράφθηκε στις 30 Απριλίου 1925, με Υπουργό Συγκοινωνιών τον Ι. Βαλαλά, αδελφό του εκδότη της εφημερίδας. 
Η τελική χάραξη της νέας οδού, έγινε μέσω Λεχόβου3, προς μεγάλη δυσαρέσκεια των κατοίκων της Κλεισούρας (όχι όμως και της Κορησού). Τη δυσαρέσκεια αυτή, εκδήλωσαν οι κάτοικοι, με την καταβαράθρωση των εκλογικών ποσοστών των Φιλελευθέρων, παρότι, τη λύση που επελέγη, επέβαλλαν τεχνικοοικονομικά κριτήρια (ακατάλληλο έδαφος, μεγαλύτερη απόσταση μέσω Κλεισούρας).
Όσο για τη διαδρομή Καστοριάς- Άργους Ορεστικού, μερικές δεκαετίες πριν, κατά τον Ταγματάρχη του Μηχανικού Ν. Σχινά το 1886, διαρκούσε δύο ώρες:
»..Απ` αυτής [Χρουπίστης] οδός αμαξιτός φέρει ομαλώς λίαν, διερχομένη κατά το μέσον βραχώδους λόφου, Γορίτσα καλουμένου, εις Καστορίαν»
» ..Της αγοράς [της Καστορίας] υπέρκειται βουνόν, ούτινος η κορυφή καλείται τουρκιστί Σεπέτκοϊ, μεταξύ δε των υπωρειών αυτού και των δυτικών οχθών της λίμνης διέρχονται δύο οδοί αντιθέτως κατευθυνόμεναι, η μεν βορειοανατολικώς η δε νοτιοδυτικώς, η δε δευτέρα είναι αμαξιτός μέχρι Χρουπίστης, κωμοπόλεως δίωρον απεχούσης4».
Με λίγα λόγια, η Φλώρινα απείχε από την Καστοριά (χρονικά), όσο περίπου σήμερα η …Αθήνα, ενώ το Άργος, όσο η Θεσσαλονίκη.
———————————-
1 Η σιδηροδρομική γραμμή Αμυνταίου-Φλώρινας, ήταν τμήμα της γραμμής που είχε κατασκευαστεί στις αρχές της δεκαετίας του 1890, για να συνδέσει τα Βιλαέτια Θεσ/νίκης- Μοναστηρίου.
2 Ο Νομός Καστοριάς, μέχρι το 1941, αποτελούσε Επαρχία του Νομού Φλώρινας. Η πόλη της Καστοριάς, αρχικά ήταν έδρα Κοινότητας και, από το 1929, έδρα του ομώνυμου Δήμου.
3 Το Λέχοβο μέχρι το 1942 ανήκε στην Καστοριά.
4 Οδοιπορικαί σημειώσεις Μακεδονίας, Ηπείρου, Νέας οροθετικής γραμμής και Θεσσαλίας, συνταχθείσαι υπό Ταγματάρχου του Μηχανικού, Νικολάου Σχινά, τεύχος Β΄, σελ 119, Αθήναι, 1886.
