Κείμενο του Γιώργου Πανταζή με αφορμή τη σημερινή παγκόσμια ημέρα του πατέρα.
Μπαμπά ακούς ; Στις δύσκολες στιγμές και καταστάσεις σε πολλούς έρχονται στο μυαλό τρεις διαφορετικές μα τόσο ίδιες λέξεις. ”Πατέρας” ”μπαμπάς” ακόμη και ”γέρος”. Λέξεις με έννοιες ταυτόσημες. Φιγούρα προστάτη ακόμη και όταν ο υιός είναι ”κοτζάμ” άντρας. Ίδια φιγούρα ακόμη και όταν η κόρη είναι ώριμη γυναίκα. Εκφράσεις αγάπης και ευγνωμοσύνης προς αυτόν που πιθανά διαφοροποιούνται – ίσως και εξασθενούν – με το πέρασμα του χρόνου, η ”ενταση” τους όμως παραμένει αναλλοίωτη, στη ”διαπασών”.
”Σα τη μητέρα δεν υπάρχει”. Ουδείς το αμφισβητεί. Αν βρεθεί κάποιος αμφισβητίας παρακαλείται να υποδειχθεί καθώς θα πρόκειται για ενδιαφέρουσα περίπτωση ψυχικής ανάλυσης. Παραταύτα ”ρε παιδί μου” αυτός έχει τη δική του ξεχωριστή μαγεία! Το ”θαυματουργό αποκούμπι” στις δύσκολες στιγμές. Ακόμη και η βραχνάδα στη φωνή, σημάδι στήριξης.
Είναι αυτός που θα σε συμβουλέψει, θα σε παροτρύνει να ενεργήσεις κατάλληλα, να αντιμετωπίσεις τη δύσκολη κατάσταση. Είναι αυτός που ”θα σου βάλει τη φωνή” για να σε ”ξυπνήσει”, γιατί έτσι πρέπει και το γνωρίζετε και οι δύο. Είναι αυτός που απλά θα συζητήσει μαζί σου στη βάση της λογικής χωρίς περιττούς συναισθηματισμούς. Αυτός που στο τέλος θα σου πει ”κάνε ρε αυτό που θελεις αυτό που σε κάνει ευτυχισμένο/η” και ας είναι το αντίθετο από αυτό που μόλις σου είπε. Όφειλε να στο πει!
Για όλους αυτόυς τους ”χίλιους” λόγους αξίζει τον ”κόπο” να του εκφράζεις την αγάπη και το σεβασμό σου με τον δικό σου, τον όποιο, τρόπο. Καταλαβάινει αυτός. Και ας πιθανά απεχθάνεται τις ”γλύκες”. Κατα βάθος θα του αρέσει – είναι σίγουρο- και ας μη στο δείξει!
Τυχεροί λοιπόν όσοι έχουν τον ”γέρο” τους εν ζωή, ακόμη και αν είναι μακριά τους. Εσύ ”παρουσίαζε” του όλα αυτά που είπαμε για να μην έρθει η στιγμή που όσο και να το επιθυμείς, να μην μπορείς πια. Τυχεροί και αυτοί που τον ”έχασαν” αλλά την ”παρουσίαση” τους πρόλαβαν και την έκαναν φορές πολλές. Αυτός σου τη ”χειροκρότησε” και ας – ίσως – εσύ δεν το κατάλαβες.
Μακάρι να υπήρχε η ευκαιρία για ακόμη μία τέτοια ”παρουσίαση”. Ιδίως τώρα που οι στιγμές είναι δύσκολες και το μέλλον αβέβαιο και η δική του στήριξη απαραίτητη όσο ποτέ. Όσοι την έχετε ”αρπάξτε” την. Εγώ είμαι τυχερός. Είμαι από αυτούς που όταν την είχαν την ”αρπαξαν”. ”Από τα μαλλιά”. Μπαμπά ακούς…;
