Είναι λίγο περίεργο αυτό με τον ‘προεκλογικό’ αγώνα… Κατά τη διάρκειά του, η εναλλαγή των συναισθημάτων και της έντασης αυτών είναι απερίγραπτη.
Το οδοιπορικό μου στην πόλη ξεκίνησε από τη γειτονιά που γεννήθηκα και μεγάλωσα έχοντας παρέα μια γλυκιά νοσταλγία που σχεδόν προκαλούσε θλίψη.
Ορεστείων – Ψαράδικα – Πλατεία Βαν Φλητ (έτσι μ’ αρέσει ακόμα να την αποκαλώ)- Ιουστινιανού και ολίγον Τσιαρσί.
Μικρή η διαδρομή, μεγάλα τα χαμόγελα, μεγάλες και οι αγκαλιές. Τεράστιο όμως το κουράγιο από τη στήριξη των συμπολιτών μου.
Η θλίψη έγινε Χαρά…
Βασίλης Τσιφλικιώτης
