ΕκδηλώσειςΚαστοριά

“Ένα τρελό… τρελό θηριοτοφείο” στην Κινηματογραφική Λέσχη Καστοριάς (10 λόγοι για να μη το χάσετε – βίντεο)

Την κλασική κωμωδία του Τζον Λάντις “Ένα τρελλό θηριοτοφείο” θα προβάλει η Κινηματογραφική Λέσχη Καστοριάς, ένα american classic που ξέρει πώς να βγάζει διαχρονικά τη γλώσσα σε κάθε υποψία σοβαροφάνειας

“Ένα τρελό… τρελό θηριοτοφείο”
NATIONAL LAMPOON’S ANIMAL HOUSE
(ΗΠΑ, 1978, έγχρωμη, 109’)
Σκηνοθεσία
: Τζον Λάντις Σενάριο: Χάρολντ Ράμις, Κρις Μίλερ, Ντάγκλας Κένεϊ Φωτογραφία: Τσαρλς Κόρελ Μουσική: Έλμερ Μπέρνσταϊν Πρωταγωνιστούν: Τζον Μπελούσι Τιμ Μάθεσον, Τζον Βέρνον, Τόμας Χαλτς, Βέρνα Μπλουμ, Κάρεν Άλεν, Ντόναλντ Σάδερλαντ Διάρκεια: 109΄

10 λόγοι για να μη χάσετε το Ένα τρελό… τρελό θηριοτροφείο, σύμφωνα με τη Λέσχη είναι:

  • Για τη δυναμική σκηνοθεσία του Τζον Λάντις που απογειώνει τα κωμικά στοιχεία της ιστορίας.
  • Για το σενάριο με τα εξωφρενικά κωμικά ευρήματα.
  • Για τους ρόλους όλων των πρωταγωνιστών που έγιναν μετέπειτα μεγάλοι σταρ.
  • Για τη χαρακτηριστική μουσική επένδυση του Έλμερ Μπερνστάιν.
  • Γιατί είναι μια γρήγορη κωμωδία που κορυφώνεται στο τέλος.
  • Γιατί η ταινία είναι δείγμα του νεανικού αντικομφορμισμού της δεκαετίας του ‘70.
  • Για τη γελοιοποίηση της κρατούσας κατάστασης των αμερικανικών κολεγίων.
  • Γιατί η σύγκρουση των δύο αδελφοτήτων παρουσιάζει ιδεολογικό ενδιαφέρον.
  • Γιατί το τέλος μάς ξαφνιάζει λέγοντας ότι τα γεγονότα είναι αληθινά.
  • Για μια πιο εύθυμη ανάγνωση άλλων ανάλογων θεματολογικά ταινιών, όπως το Εάν (1969) του Λίντσεϊ Άντερσον.

Ακολουθεί κριτική-παρουσίαση του Λουκά Κατσίκα από το cinemagazine:

Ο Τζον Λάντις ήταν ένας παλαβός κινηματογραφόφιλος Καναδός που πέρασε τις περισσότερες νύχτες της εφηβείας του βλέποντας ό,τι πιο δευτεροκλασάτο προγραμμάτιζαν εκείνη την ώρα τα τηλεοπτικά κανάλια. Μεγαλώνοντας αποφάσισε πως, αν επρόκειτο να καταπιαστεί με κάτι στη ζωή του, αυτό θα ήταν άμεσα συνυφασμένο με τον κινηματογράφο.

Έζησε μερικά χρόνια κάνοντας τον κασκαντέρ, τον κομπάρσο και τον βοηθό παραγωγής, προτού περάσει πίσω από την κάμερα με δυο παρωδίες βασισμένες σε δικά του σενάρια. Η πρώτη ονομαζόταν «Schlock» και ελάχιστοι αντιλήφθηκαν την ύπαρξή της. Η δεύτερη έμελλε, παρ’ όλα αυτά, να σημειώσει τέτοια επιτυχία, ώστε να κάνει αρκετούς υπεύθυνους των στούντιο να αναζητήσουν το νεαρό σκηνοθέτη.

Ήταν χάρη ακριβώς στο «Kentucky Fried Movie» που η εταιρία Universal πείστηκε να δώσει το πράσινο φως στο «Animal House», το χιουμοριστικό σενάριο που είχαν γράψει προ ετών δυο συντάκτες ενός δημοφιλούς σατιρικού περιοδικού ονόματι «National Lampoon», θέτοντας ωστόσο μερικούς βασικούς περιορισμούς: η ταινία δεν θα ξεπερνούσε τα 2,5 εκατομμύρια δολάρια σε κόστος και θα περιείχε έναν τουλάχιστον σταρ. Ο 27χρονος Καναδός τήρησε μόνο το πρώτο μέρος της συμφωνίας. Έσπρωξε σταδιακά τον προϋπολογισμό λίγο ψηλότερα, χρησιμοποίησε ως επί το πλείστον νέους ηθοποιούς και, όσο για τον υποχρεωτικό σταρ, δεν βρήκε αλλά δημιούργησε έναν.

Διαβάστε όλο το άρθρο στο cinemagazine.gr

 

 

 

Back to top button