Με αφορμή το σκίτσο του Ηλία Μακρή, που δημοσιεύθηκε στις 25-4-20, στην Καθημερινή, αντιπαραβάλλω την εικόνα από το βιβλίο μου Κοινωνικός και Οικονομικός Δαρβινισμός, εκδόσεις Οικονομική Βιβλιοθήκη, Αθήνα, 2015. Θεωρώ ότι (ζητώ συγνώμη που μπορεί να φανεί αλαζονικό) αλλά δεν νομίζω να έχει γραφτεί καλύτερο βιβλίο στον κόσμο ολόκληρο, τουλάχιστον από το 2008 και μετά, με τόση μεγάλη ακρίβεια στην πρόβλεψη για την επερχόμενη Κοινωνική, Οικονομική και Βιολογική κρίση της ανθρωπότητας.
Ο Μακρής ουσιαστικά αντιγράφει το εξώφυλλο του βιβλίου μου, με μία διαφορά. Εγώ διαμορφώνω έναν νέο άνθρωπο, μία νέα κοινωνία που μεταβαίνει σε ένα ανώτερο στάδιο συνειδησιακής ολοκλήρωσης, ενώ ο Μακρής επισημαίνει το πισωγύρισμα του ανθρώπου στην κοινωνία της αγέλης. Αρκεί κανείς να διαβάσει το οπισθόφυλλο του βιβλίο μου για αντιληφθεί το μέγεθος της και την σπουδαιότητα αυτού:
Οι δεινόσαυροι δεν μπορούσαν να δουν την επερχόμενη καταστροφή που τους επιφύλασσε η πτώση του αστεροειδούς. Εξ άλλου ο μοναδικός κανόνας επιβίωσης του ζωικού βασιλείου είναι η φυσική επιλογή που λειτουργεί μόνο μέσω του Ενστίκτου της Επιβίωσης. Ο όρος Ένστικτο είναι καθαρά βιολογικός, που προσδιορίζει τα ζώα. Η ανθρώπινη κοινωνία έχει όμως το χάρισμα του Κοινωνικού και Οικονομικού Δαρβινισμού της Ενσυνείδητης Επιλογής. Να επιλέξει τη Σύγκλιση και την Συνεργασία, από την Απόκλιση. Να περιορίσει δηλαδή την επιρροή που ασκεί το βιολογικό για την επιβίωση του είδους και να δώσει προτεραιότητα στην συνεργασία. Βλέπει η μάλλον μπορεί να δει με άλλα λόγια η ανθρώπινη κοινωνία τον αστεροειδή που έρχεται και μπορεί να ακόμη όχι μόνο να τον αποφύγει αλλά και να τον εκτρέψει από την τροχιά της σύγκρουσης. Ένα όμως είναι βέβαιο, ότι η συνέχιση της εκτύπωσης νομίσματος, μετοχών και πέτσινων ομολόγων, πέρα από κάθε αντίκρυσμα, ο δαρβινισμός της καταστροφής, θα οδηγήσει σε τέτοιο κραχ, που το 1929, θα μοιάζει με παιδικό πυροτέχνημα.
Νίκος Ρίζος
