Δύο σημαντικοί τίτλοι κυκλοφόρησαν πρόσφατα από τις εκδόσεις ‘Αγρα στο πλαίσιο της επανάκαμψης των εκδοτικών δραστηριοτήτων, μετά την άρση των περιοριστικών μέτρων για τον κορονοϊό. Πρόκειται για το μυθιστόρημα της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ «’Αννα, σορόρ», σε νέα μετάφραση του Σπύρου Γιανναρά και για τις «Επιστολές στον Στάλιν» των Μιχαήλ Μπουλκάκοφ και Γεβγκένι Ζαμιάτιν, σε εισαγωγή και μετάφραση της Αλεξάνδρας Ιωαννίδου.
Το «’Αννα, σορόρ» («’Αννα, αδερφή μου» στην ελληνική μετάφραση) γράφτηκε σε διάστημα μερικών εβδομάδων την άνοιξη του 1925, κατά τη διάρκεια παραμονής της Γιουρσενάρ στη Νάπολη και ξαναδουλεύτηκε το 1935. Ο τίτλος παραπέμπει στον Ελ Γκρέκο, ως έμμεση αναφορά στον σπασμωδικό και τρεμάμενο τρόπο του μεγάλου ζωγράφου από το Τολέδο, σαν μια λαμπάδα που αναλίσκεται πολύ γρήγορα. Όπως λέει η συγγραφέας, με το βιβλίο «γεύτηκα για πρώτη φορά το υπέρτατο προνόμιο του μυθιστοριογράφου, το να χάνεσαι ολόκληρος μέσα στους χαρακτήρες σου ή να αφήνεις να σε στοιχειώνουν». Πρόκειται για έναν έρωτα ανάμεσα σε έναν αδερφό και μια αδερφή, δηλαδή για ένα είδος «υπέρβασης το οποίο είθισται να εμπνέει τους ποιητές που καταπιάνονται με μια οικειοθελή πράξη αιμομιξίας. Από την Αναγέννηση ως τα χρόνια μας με το θέμα έχουν ασχοληθεί μεγάλοι συγγραφείς όπως ο Τζων Φορντ, ο Μοντεσκιέ, ο Μπάυρον, ο Σατωβριάνδος, ο Γκαίτε, ο Τόμας Μανν και πολλοί άλλοι. Ίσως να μπορούμε να πούμε πως για τους ποιητές εξελίχθηκε γρήγορα σε σύμβολο όλων των ερωτικών παθών, τα οποία ξεσπούν με ακόμα μεγαλύτερη βιαιότητα, καθώς πλέον ούτε συγκρατούνται ούτε τιμωρούνται, αλλά ούτε και κρύβονται».
Στις «Επιστολές στον Στάλιν», οι δύο μεγάλοι Ρώσοι συγγραφείς, ο Μπουλγκάκοφ και ο Ζαμιάτιν γράφουν απευθείας στον τρομακτικό ηγέτη, ακολουθώντας μια ρωσική παράδοση του 19ού αιώνα όταν ο Πούσκιν, ο Γκόγκολ και ο Ντοστογιέφσκι έστελναν επιστολές στον τσάρο, εκλιπαρώντας για ζωτικές χάρες. Οι δυο φίλοι ζητούν το πολυπόθητο διαβατήριο για να φύγουν για κάποιο διάστημα στο εξωτερικό και προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τον Γκόρκι ως μεσολαβητή. Ο Ζαμιάτιν το αποσπά, ο Μπουλγκάκοφ όχι, και πεθαίνει τραγικά το 1940. Τα έργα αμφοτέρων θα εκδοθούν στη Ρωσία μετά τη δεκαετία του 1980.
Από την ‘Αγρα θα κυκλοφορήσουν σύντομα τα «Όνειρα» του Φραντς Κάφκα (επιλογή καταγραφών ονείρων από τα ημερολόγια, την αλληλογραφία του και κάποια πεζά του), «Ο πάτος του μπουκαλιού» του Ζωρζ Σιμενόν («σκληρό» μυθιστόρημα από την αμερικανική περίοδο του συγγραφέα), συλλογικός ψυχαναλυτικός τόμος με τον τίτλο «Υποχονδρία» (στη σειρά «Ρους»), το πεζογράφημα του Δημήτρη Χιλλ «Το καΐκι», ο «Ταμιευτήρας 13» του Τζον ΜακΓκρέγκορ (μυθιστόρημα από έναν από τους σπουδαιότερους σύγχρονους ‘Αγγλους πεζογράφους), το «Μεφίστο – Το μυθιστόρημα μιας καριέρας» του Κλάους Μανν (κείμενο γραμμένο το 1936, όπου περιγράφεται η άνοδος ενός οπορτουνιστή καριερίστα ηθοποιού και σκηνοθέτη στο Τρίτο Ράιχ), το «’Ένα φέρετρο για τη Σόφια» των Ανδρέα Αποστολίδη και Κώστα Καλφόπουλου (αστυνομικό μυθιστόρημα γραμμένο με τέσσερα χέρια) και το «ΠΑΣ – Ειρήνη» του Καρύλ Φερέ (τελευταίο της τριλογίας για τη λατινική Αμερική του διάσημου Γάλλου συγγραφέα).
ΑΠΕ
