Πρόσφατα βρέθηκα στην καημένη Ερμούπολη της Σύρου και μου έκανε τρομερή εντύπωση πόσο άθλια είναι λιθοστρωμένοι οι δρόμοι της σε αντίθεση με τους υπέροχα πλακοστρωμένους δρόμους της Φανταστικής και Ανυπέρβλητης και Τουριστικρατούσας Βυζαντινής μας Αρχόντισσας, σε Ντουλτσό, Απόζαρι, Αγορά (ποιά;)…
Τελικά πόσο άδικο είχαμε όσοι φωνάζαμε τότε πριν 20-25 περίπου χρόνια να γίνουν λιθοστρώσεις όπως αυτές για παράδειγμα της Σύρου…
Σκεφθείτε πόσα τακούνια γυναικών σώθηκαν (άλλωστε ήταν η σπουδαιότερη αιτία που μας είχαν αντιτάξει τότε…πόσο δίκιο είχαν…μα πόσο…)!!!
Σκεφθείτε πόσα νταμάρια σε Καβάλα και Κάρυστο βοηθήσαμε να μην κλείσουνε, πόσες τσιμεντοβιομηχανίες στηρίξαμε αφού σε σημεία η αναλογία επιφάνειας τσιμέντο με πλάκα είναι 1:1, πόσοι συμπολίτες μας φάγανε ψωμάκι μεσιτευόμενοι τα υλικά…
Αχ Αρχόντισσά μου…πόσο μπροστά είσαι…πόσο… !!!
Με την ενωμένη κοινωνία σου, με το βλέμμα σου στο αύριο, με την αγάπη στον γείτονα, με τον τουρισμό στην κορώνα σου, με την εξέχουσα αισθητική σου, με τους καταπληκτικούς, υπέροχους αρριβίστες και σωτήρες σου (ποια άλλη πόλη έχει τόσους πολλούς βρε;), με την βαθειά και προαιώνια παιδεία σου, με τις συγκλονιστικές πολυκατοικίες σου, με τον ηγετικό πολιτισμό σου!!!
Αχ Καστοριά μου αχ… και με έπιακεν μια ράστη τώρα, τι να σε ειπώ…
Νίκος Μπαλιάκας
Φωτογραφίες: Νίκου Μπαλιάκα
