Στην αυλή του Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα η κ. Πόλυ Μπλιάγκα μάς μίλησε για μια από τις πολύ μεγάλες μου αγάπες τον Ίωνα Δραγούμη, που δολοφονήθηκε σαν σήμερα πριν από 100 χρόνια. Διαβάζοντας το μικρό μας αφιέρωμα, καταλαβαίνετε αμέσως τον λόγο αυτής της μεγάλης αγάπης:
Τον βλέπουμε στα 26 του χρόνια “με το σγουρό του κεφάλι, όπου μες στα πυκνά καστανά του μαλλιά ανακατεύονται πολλές άσπρες τρίχες ιδίως στα μηνίγγια, το χλομό του μακρύ πρόσωπο, με τα χαρακτηριστικά τα άτακτα, τα ριχμένα μαζί σαν τυχαίως, χωρίς να ταιριάζουν και να συναρμονίζονται, τη μεγάλη δυνατή μύτη, το ψηλό μέτωπο και τα μάτια τα καστανά, όχι πολύ μεγάλα, μα τα τόσο βαθιά, τα τόσο εκφραστικά, με το αμέτρητό τους βάθος και το όνειρο και τη σκέψη”. Τον ακούμε να μιλά με τη θαμπή φωνή του.
“Ήταν ντροπαλός, μάλλον σιωπηλός, φυσικός και απλός με όλους, αλλά είχε κάτι συγκεντρωμένο που τον ξεχώριζε από τους πολλούς, τον έκαμνε διαφορετικό και τον απομόνωνε, ακόμα και όταν φαίνουνταν ν’ ανακατεύεται στη συντροφιά και την κουβέντα των πολλών.
Ξεχώριζε η ευγενική παρουσία του. Ήταν πάντα ήσυχος, σχεδόν αποτραβηγμένος και όμως μάντευες μιαν ακατάπαυστη ταραχή ενδόμυχη που σε ανησυχούσε και σε τάραζε.
Αν και είχε κάποια αγουράδα, είχε πολλές γνώσεις, βαθιά φιλοσοφία και πάνω απ’όλα μιαν απέραντη επιείκεια, που ξάφνιζε σε άνθρωπο τόσο νέο.
Το παιδί αυτό είχε δυνατή, ευγενική ψυχή, είχε μέσα του φωτιά και ζούσε με ιδανικά άλλα από τους συνηθισμένους νέους”.
Αυτά γράφει για τον Ίωνα Δραγούμη η Πηνελόπη Δέλτα, ενώ…
“Δεν είμαι νέος”λέει ο ίδιος για τον εαυτό του. “Είμ’ ένας Έλληνας που τόσο νέος δε συλλογίζεται να διασκεδάζει, παρά κάνει άλλα, που ίσως χρησιμεύουν στην Ελλάδα και στον Ελληνισμό”.
Αχ, να ‘χαμε έναν Ίωνα και σήμερα!
Σόνια Ευθυμιάδου Παπασταύρου
Την εκδήλωση, αφιερωμένη στον Ίωνα Δραγούμη με τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη δολοφονία του, επιμελήθηκε η ιστορικός κ. Πόλυ Μπλιάγκα, παράλληλα ο δημοσιογράφος Βαγγέλης Παπαδόπουλος διάβασε αποσπάσματα από το ημερολόγιο του Ίωνα Δραγούμη.
Βίντεο από ditikostipos.gr
