Χωρίς να έχει τελειώσει ακόμη η διαμόρφωση του χώρου, η δουλειά που έγινε είναι αξιοσημείωτη.
Για την ακρίβεια ήταν “πάρα πολύ δουλειά” για τον αριθμό ατόμων που τελικά ήρθαν.
Φυσικά και το απολαύσαμε ως τώρα και θα μας ανταμείψει και το αποτέλεσμα στο τέλος.
Όμως κάπου εκεί, την ώρα που η κούραση ήταν μεγάλη, μια “δόση” απογοήτευσης εμφανίστηκε για να μας αποθαρρύνει(όχι όλους η αλήθεια είναι).
Γιατί να μην έρθουν άλλοι 2 έστω για να γίνει η δουλειά πιο εύκολη και πιο γρήγορα?
Ευτυχώς, τότε ακριβώς εμφανίστηκε ένας ευγενέστατος κύριος και με τα λόγια του διέλυσε οποιαδήποτε αρνητική σκέψη.
“Να ευχαριστήσετε όσους ενήργησαν γι αυτό που κάνετε” μας είπε…
“Δε φαντάζεστε πόσες αναμνήσεις μας ξυπνήσατε”…συμπλήρωσε.
Τα “φτυάρια”… δεν σταμάτησαν μετά από αυτά τα λόγια.
…. εμείς ευχαριστούμε.
