Στα πυκνά δάση της Μακεδονίας, της Ηπείρου και της Θεσσαλίας, εκεί όπου ο ήλιος δύσκολα τρυπώνει, ευδοκιμούν δημοφιλή αλλά και πιο σπάνια βρώσιμα είδη Όλγα Χαραμή, Λίνα Καπετάνιου
Το Βίτσι είναι γεμάτο βωλίτες. Από την άλλη μεριά της Καστοριάς, προς Άργος Ορεστικό, έχει και μορχέλες. Ούτως ή άλλως, οι μανιταροσυλλέκτες είναι όπως οι ψαράδες: δεν αποκαλύπτουν ποτέ τα σημεία όπου βρίσκουν αφθονία των προϊόντων που «κυνηγούν». Τα μέλη όμως του Συλλόγου Μανιταρόφιλων Δυτικής Μακεδονίας, ο οποίος έχει την έδρα του στην Καστοριά, είναι πρόθυμα να μοιραστούν τα μυστικά τους. Ο σύλλογος ιδρύθηκε το 1999 και από τότε έχει αναπτύξει πλούσια δράση, διοργανώνοντας γιορτές, σεμινάρια, συναντήσεις και θεματικές εκδηλώσεις. Το μάζεμα μανιταριού είναι μια παλιά συνήθεια στην περιοχή, την οποία εξασκούν και πολλοί ντόπιοι. Η περιοχή όμως μετράει άλλο ένα ρεκόρ, καθώς τον Οκτώβριο του 2010 ο τότε πρόεδρος του συλλόγου, Γιώργος Σέτκος, ανακάλυψε την πρώτη λευκή τρούφα στην Ελλάδα, γεγονός που την προσέθεσε στον μικρό κατάλογο χωρών όπου ευδοκιμεί ένα από τα πιο σπάνια και ακριβά είδη μανιταριών.
Η πιο ωραία διαδρομή: Με αφετηρία την Καστοριά και κατεύθυνση το Χιονοδρομικό Κέντρο στο Βίτσι, το οπτικό σας πεδίο θα μονοπωλεί αυτή την εποχή το παχύ στρώμα των ξερόφυλλων της οξιάς. Κάντε μια στάση στα χωριά Οξυά και Βυσσινιά και ακολουθήστε τους δασικούς δρόμους στα πλαϊνά της κεντρικής οδού.
Τι άλλο θα δείτε: Τη λίμνη Καστοριάς, την παραδοσιακή συνοικία Ντολτσό με τα μακεδονίτικα αρχοντικά και τις πολλές βυζαντινές εκκλησίες της πόλης. – Λ. Κ.
Δείτε όλους τους «δικοί μας» μανιταρότοπους (Βάλια Κάλντα, Ζαγόρι, Πήλιο, Γρεβενά, Μέτσοβο, μουσεία μανιταριών) στο kathimerini.gr
