Σόνια Ευθυμιάδου: Να σε χαίρομαι, “Λάμπη μου”!

Τις ακούσαμε και τις δύο εκδοχές του ονόματος που γιορτάζουμε σήμερα: ο Χαράλαμπος-του Χαραλάμπους/ο Χαραλάμπης-του Χαραλάμπη. Να τους χαιρόμαστε όλους όσοι γιορτάζουν σήμερα κι έχουν τη χαρά και τη λάμψη στ’ όνομά τους! Χαρούμενοι να ‘ναι πάντα και να λάμπουν!

Σήμερα, όμως, είναι κι η χρυσή ευκαιρία να μιλήσουμε για ένα βιβλίο, η υπόθεση του οποίου στο χωριό μας διαδραματίζεται! “Όταν τα νιάτα θέλουν” της Νίτσας Τζώρτζογλου, η οποία δεν είναι από εδώ!
Στους δυο κορυφαίους ήρωές του ένα παιδί, ο Λάμπης! Το δεξί χέρι της δασκάλας του, της Ζωής, διεκπεραιώνει με επιτυχία την πολύ δύσκολη αποστολή που η κ. Ζωή του αναθέτει, στα χρόνια του Μακεδονικού Αγώνα!

Όταν το παρουσίασα πριν από χρόνια μες στην τάξη και τόλμησα να ρωτήσω ποιος θα ήταν ο Λάμπης μου, που θα αναλάμβανε μια τέτοια αποστολή, με το δίκιο τους τα παιδιά δεν απάντησαν, μόνο κάποιος ψιθύρισε το όνομα του Ανέστη, ο οποίος σώπασε και πολύ το εκτίμησα! Η σιωπή του έδειχνε σοβαρότητα και μου άρεσε. Γι’ αυτό και όταν μετά από καιρό έλαβα το σημείωμά του, κατάλαβα πως ήταν προϊόν ωρίμου σκέψεως και το φύλαξα ως πολύτιμο ενθύμιο της αγάπης του και το φυλάγω ακόμα… Να σε χαίρομαι, “Λάμπη μου”!…

ΥΓ: Χαίρομαι αφάνταστα κάθε φορά που ψάχνω το βιβλίο αυτό και το βρίσκω εξαντλημένο! Είναι περιζήτητο κι αξίζει να διαβαστεί απ’ όλα τα Ελληνόπουλα εντός και εκτός Μακεδονίας!!!