Ο Ιωάννης Παπαρέσκας ήταν οπλαρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 από την πόλη της Καστοριάς. Συχνά, εμφανίζεται στις πηγές με το όνομα Βαρβαρέσκος. Ήταν μορφωμένος και είχε ανώτερο αξίωμα ως γραμματέας του Τοπάρχη (Διοικητή) Καστοριάς Μαχμούτ Μπέη. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία περί τα μέσα του 1820.
Με την κήρυξη της Επανάστασης στη Μακεδονία τον Φεβρουάριο του 1822, έλαβε μέρος στην Επανάσταση του Βερμίου και τα γεγονότα της Μονής Δοβρά, μαζί με άλλους Μακεδόνες οπλαρχηγούς όπως ο Αναστάσιος Καρατάσος, ο Ζαφειράκης Θεοδοσίου, ο Αγγελής Γάτσος, ο Γεώργιος Νιόπλιος, ο Διαμαντής Νικολάου και ο Παναγιώτης Ναούμ. Ο Παπαρέσκας, ήταν οπλαρχηγός σώματος 65 μαχητών, 40 από το Δαρζίλοβο (Μεταμόρφωση) Ημαθίας και 25 από το Τέχοβο (Καρυδιά) Πέλλας. Κατέφυγε όπως όλα τα σώματα στη Νάουσα, όπου στις αρχές Απριλίου του 1822 πραγματοποιήθηκε η άλωση της πολιορκίας της επαναστατημένης πόλης. Ακολούθησε μια ανελέητη σφαγή 2000 ατόμων από τη στρατιά του Εμπού Λουμπούτ, Βαλή της Θεσσαλονίκης, η οποία κατέληξε στη γνωστή θυσία των γυναικών στα νερά της Αραπίτσας. Την 6η Απριλίου 1822 σκοτώθηκε μαζί με τους συντρόφους του έξω από τον ναό του Αγ. Γεωργίου Νάουσας, στην προσπάθεια να προστατέψει γυναικόπαιδα.
Η πατρική οικία του Παπαρέσκα σύμφωνα με την παράδοση ήταν στην ενορία Μουζεβίκη (Αγ. Μηνάς), ενώ σήμερα υπάρχει μια οδός με το όνομά του, ακριβώς πάνω από τη Νότια Παραλία.
Βιβλιογραφία: Ν. Φιλιππίδης, Ο ιερός του 1821 ελληνικός αγών: Η επανάστασις και καταστροφή της Ναούσης. Ιστορική πραγματεία, τύποις Αδελφών Βαραβαρρήγου | Αθήνησι 1881 | Π. Τσαμίσης, Η Καστοριά και τα μνημεία της, τύποις Αλευρόπουλου, Εν Αθήναις 1949 | Ι. Βασδραβέλλης, Ο Αγώνας του 1821 στη Μακεδονία, ΕΜΣ, Θεσ/νίκη 1969 | Α. Κολτσίδας, Η επανάσταση και η καταστροφή της Νάουσας κατά το 1822, Αφοί Κυριακίδη, Θεσ/νίκη 2010
