Όταν ο Μελάς ανέβηκε στη Μακεδονία μαζί με τα άλλα μέλη της Επιτροπής κι ενώ πάσχιζε να μην αποκαλυφθεί και τον ανακαλέσουν στην Αθήνα:
“Ήρθε στο Ανταρτικό να καλωσορίσει την Επιτροπή ο Παπασταύρος, ο περίφημος εφημέριος Πισοδερίου. Είχεν αλληλογραφία με τον Μελά. Τον γνώριζε και προσωπικά. Δεν χωρούσε με αυτόν απόκρυψη. Κρατούσε στον ώμο ένα κοντό τουφέκι.
Αντί να τους πλησιάσει, στάθηκε ολόρθος αντίκρυ τους και άρχισε να τραγουδάει μ’ όλη τη δύναμη των πνευμόνων του το “Μαύρ’ είν’ η νύχτα στα βουνά” και το “Ω λυγηρόν και κοφτερόν σπαθί μου”. Διασκεύασε το τελευταίο και αντικατέστησε το “εσείς τον Τούρκο σφάξατε, τον Βούλγαρο σπαράξατε”. Ενθουσιάζονται όλοι και τον βοηθούν “εν χορώ”, γράφει ο Μελάς. Και ο Παπούλας, παρά την αρρώστια του, είπε με την “βαθιά και γλυκιά φωνή του” ένα ωραίο κλέφτικο τραγούδι. Ο Παπασταύρος χάρισε του Μελά ένα κομβολόι και έναν “ευρωπαϊκό σουγιά”. “Ήταν μεθυσμένος από ενθουσιασμό”, γράφει ο Μελάς.
Ύστερα όμως από δυο χρόνια έπεσε με δυο άλλους Πισοδερίτες σε παγίδα κομιτατζήδων, που τους ξεγέλασαν μ’ ένα ψεύτικο γράμμα, πως ήταν καινούριο Ελληνικό Αντάρτικο Σώμα. Ο Παπασταύρος στον ενθουσιασμό του δεν κάθισε να ψιλοκοσκινίσει την πρόσκληση.”
Το παραπάνω εξαιρετικό κι αγαπημένο μας απόσπασμα προέρχεται από το βιβλίο του Μακεδονομάχου και συγγραφέα Γεωργίου Μόδη “Μακεδονικές ιστορίες-Κρυψάνες”.
Τον Παπασταύρο Τσάμη σκότωσαν στις 27 Αυγούστου 1906-ήταν μόνο 36 χρονών. Οι περισσότεροι τον ξέρουμε από το γεγονός πως είναι ο ιερέας που έθαψε το κεφάλι του Παύλου Μελά στο Πισοδέρι.
