Ο πρόωρος χαμός του Κώστα Κανδύλη με λύπησε αφάνταστα.
Γιατί αποχαιρετώ, δυστυχώς από μακριά, όχι μόνον έναν ξάδερφό μου και συγχωριανό (πολλές παιδικές αναμνήσεις από τα καλοκαίρια στο Βογατσικό),αλλά και έναν αξιόλογο άνθρωπο.
Εργατικό και φιλότιμο χρόνια στο ΚΤΕΟ Καστοριάς και αθόρυβο υπηρέτη της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Εκφράζω τα βαθιά μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του,καθώς και την διαβεβαίωσή μου πως θα σταθώ στο πλευρό της.
Ζήσης Τζηκαλάγιας
