Καστοριά

“Πάρτε το αλλιώς…” (του Θόδωρου Βασιλείου)

Έχουμε δομήσει την ζωή μας στο μοτίβο “μετά τις σπουδές εργάζεσαι νυχθημερόν, παντρεύεσαι , κάνεις παιδιά και βάζεις υψηλούς οικονομικούς στόχους. Μοναδική σου ανταμοιβή στο τέλος αυτής της πορείας υποτίθεται είναι η συνταξιοδότηση σου , όπου και έχεις εναποθέσει όλες τις ελπίδες σου για μια ευτυχισμένη ζωή χωρίς το άγχος της καθημερινότητας.
Και όταν αισίως φτάνουμε στη πολυπόθητη σύνταξη (όσοι φτάσουμε) έχουμε ταλαιπωρήσει τόσο πολύ το δόλιο μας κορμί, ώστε να χρειαζόμαστε φαρμακευτική αγωγή για να αποφύγουμε τα χειρότερα. Όχι φίλοι μου είναι φανερό ότι υπάρχει κάποιο λάθος στον συλλογισμό μας.
Η κοινωνία μας για να αναπαραχθεί μας έχει ανάγκη. Οφείλει, όταν ξεκινάμε τον Γολγοθά της ζωής να παράσχει στα νεαρά ζευγάρια όλα τα καλούδια ώστε να μπορούν να μεγαλώσουν οι ίδιοι τα παιδιά τους , να έχουν επαρκή ελεύθερο χρόνο, με τετράωρη καλά αμειβόμενη εργασία (πλέον είναι εφικτό λόγω τεχνολογίας) αυξήσεις στις παροχές και όχι δάνεια αιχμαλωσίας από τις ανάλγητες τράπεζες, παιδεία και περίθαλψη για όλους κ.τ.λ.
Αυτό θα έπρεπε να είναι ένα μίνιμουμ κοινωνικό συμβόλαιο για να συνεχιστεί η ζωή στον πλανήτη ομαλά. Αυτό το μοντέλο ζωής που επιλέξαμε οδηγεί σε ακρότητες κάθε είδους. Ο πλούτος συσσωρεύεται σε ελάχιστους ανθρώπους, εμείς καταστρέφουμε την υγεία μας και την ευτυχίας μας και όταν η απληστία των ολίγων μεγαλώνει έχουμε τους πολέμους και τους αφανισμούς.
Για να μη μιλήσουμε για την πληγωμένη “μητέρα γη” που αν μια μέρα αντιδράσει θα μας πάρει και θα μας σηκώσει όλους.
Όχι φίλοι μου, “πάρτε το αλλιώς”, πρέπει όλοι να το πάρουμε αλλιώς το “παιχνίδι” της ζωής. Η φύση μέσω του ανθρώπινου είδους απέκτησε νοημοσύνη. Υπάρχουμε ως είδος εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια σε απόλυτη αρμονία με το περιβάλλον και μόλις εδώ και κάποιες χιλιάδες χρόνια γίναμε αυτοκαταστροφικοί και αλωτήρες όλων τα άλλων ειδών.
Είναι φανερό ότι κάνουμε ΜΕΓΑΛΟ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΛΑΘΟΣ.
Έχω αποφασίσει πλέον να δώσω στον εαυτό μου μια δεύτερη ευκαιρία.
Στο τελευταίο έστω ένα τρίτο της ζωής που διανύω, οφείλω να μιλάω για τα μεγάλα μας λάθη και επίσης οφείλω να διατηρηθώ όσο πιο υγιής γίνεται, ώστε η όποια φωνή μου να αποκτήσει διάρκεια.
Αλλά αρκετά σας κούρασα για σήμερα, έχω να ποτίσω τον λαχανόκηπο και να πάω για περπάτημα!

 

 

 

Back to top button