Το καμπανάκι του κινδύνου κρούουν οι μελισσοκόμοι της χώρας μας για την βιωσιμότητα του κλάδου με τους ίδιους να κάνουν λόγο στο ThessToday.gr για την πιο δύσκολη οικονομικά περίοδο, λόγω των ραγδαίων αυξήσεων στο κόστος παραγωγής αλλά και στα καύσιμα, με συνέπεια να αναστέλλουν τις δραστηριότητες τους και με σοβαρό αντίκτυπο στην παραγωγή του ελληνικού μελιού.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΔΗΜΗΤΡΑ ΤΑΓΚΑ
Μελισσοκόμοι σταμάτησαν την παραγωγή μελιού
Εξαιτίας της αύξησης του πετρελαίου κίνησης που αποτελεί και τον σημαντικότερο παράγοντα για τη βιωσιμότητα της νομαδικής μελισσοκομίας, αρκετοί μελισσοκόμοι αδυνατούν να πληρώνουν υπέρογκα ποσά για να διανύσουν μακρινές αποστάσεις και να τροφοδοτούν τα μελίσσια τους, με συνέπεια να αναστέλλουν τις εργασίες τους ή να αναγκάζονται να αναζητούν μέρη κοντά στον τόπο κατοικίας τους.
«Μετακινώντας τα μελίσσια μας ανά την Ελλάδα και επισκέπτοντας τις κυψέλες ανά τακτά χρονικά διαστήματα, χρειαζόμαστε μεγάλες ποσότητες πετρελαίου. Σε συνδυασμό με την αύξηση των πρώτων υλών (ζάχαρη) με τις οποίες τροφοδοτούμε τα μελίσσια μας για την επιβίωσή τους σε περιόδους που δεν υπάρχει νέκταρ στη φύση, ώστε να συλλέγουν οι μέλισσες, ωθούμαστε στην αναστολή των δραστηριοτήτων μας και επομένως, είναι αδύνατον να υπάρξει παραγωγή μελιού. Οι επαγγελματίες μελισσοκόμοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις αυξήσεις, αφήνουν τα μελίσσια τους ή προσπαθούν να τα έχουν κοντά τους για να τα ελέγχουν και τα συντηρούν με ένα χαμηλότερο κόστος προκειμένου να επιβιώσουν. Ένας μελισσοκόμος που θέλει να μεταφέρει τα μελίσσια του από την Πελοπόννησο στη Χαλκιδική ή τη Θάσο, δεν θα το κάνει», εξήγησε ο κ. Ποντίκης.
Η κλιματική αλλαγή
Λόγω και της κλιματικής αλλαγής, τα διαστήματα κατά τα οποία δεν υπάρχει νέκταρ να συλλέγουν οι μέλισσες είναι όλο και πιο συχνά αναγκάζοντας έτσι τους μελισσοκόμους να τροφοδοτούν τις μέλισσες με ζάχαρη, ειδικά σε περιόδους ανάπτυξης (Φεβρουάριο-Μάρτιο). «Οι επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή μαζί με την εκτόξευση των τιμών στη ζάχαρη κάνουν τη δουλειά μας ακόμη πιο ασύμφορη. Παράλληλα, οι μέλισσες στις σημερινές περιβαλλοντικές συνθήκες και με τις ασθένειες που υπάρχουν, αν δεν προστατευθούν, θα εξαφανιστούν πολύ σύντομα. Καίριο ρόλο στην προστασία τους παίζει και ο μελισσοκόμος, ο οποίος αν δεν στηριχθεί εμπράκτως από το κράτος, δεν θα επιβιώσει», σημείωσε ο κ. Ποντίκης.
«Αγκάθι» οι ελληνοποιήσεις μελιών
Το σοβαρό πρόβλημα με τις ελληνοποιήσεις των μελιών που αποτελεί και το «αγκάθι» για τον κλάδο έθεσε στο ThessToday.gr ο πρόεδρος της ΟΜΣΕ εξηγώντας ότι οι αθρόες εισαγωγές και η πώληση μελιών ως ελληνικά «πνίγουν» τους μελισσοκόμους που διακρίνονται για την ποιότητά τους στο εξωτερικό. «Μέλια αμφιβόλου ποιότητας και αξίας, παρουσιάζονται ως ελληνικά στα ράφια των σούπερ μάρκετ σε χαμηλές τιμές και πολλές φορές επιλέγονται από τους καταναλωτές. Δεν έχουν προφανώς τις ίδιες θρεπτικές αξίες με το ελληνικό μέλι για το οποίο φημίζεται η χώρα μας και έχει βραβευτεί πολλές φορές στο εξωτερικό. Πρόσφατα, μάλιστα, στην έκθεση APIMONDIA στην Κωνσταντινούπολη Έλληνας μελισσοκόμος από τη Λήμνο κέρδισε το πρώτο βραβείο. Έχουμε διαμαρτυρηθεί πολλές φορές για να ελεγχθεί αυτό το φαινόμενο αλλά δυστυχώς δεν γίνεται καμία ενέργεια», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Πλήγμα οι φωτιές στην Εύβοια για το πευκόμελο
Η πρώτη μεγάλη παραγωγή μελιού γίνεται τον Μάϊο με τα ανθόμελα και στη συνέχεια, ανάλογα με τον τόπο βγαίνουν και τα υπόλοιπα είδη. Το 60%-65% της παραγωγής στη χώρα μας είναι το πευκόμελο και όπως δηλώνει ο κ. Ποντίκης οι φωτιές στην Εύβοια τον Αύγουστο του 2021 έχουν επηρεάσει σημαντικά το συγκεκριμένο είδος. «Πολλοί μελισσοκόμοι έχουν αναγκαστεί να πηγαίνουν τα μελίσσια τους σε Χαλκιδική και Θάσο, τα μοναδικά και μεγάλα πευκοδάση που έχουν απομείνει μετά από αυτό της Εύβοιας που κάηκε.
