“Χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια για να γίνουν τα τέσσερα πόδια δύο. Ας μην τα κάνουμε πάλι τέσσερα”
Ο χημικός ευνουχισμός των παιδοβιαστών, ως ποινική τιμωρία των δραστών, όπως πρότεινε ο υπουργός κ. Βορίδης, παραβιάζει άρθρα του Συνάγματος όπως:
το αρ 7 παρ 2 “Τα βασανιστήρια, οποιαδήποτε σωματική κάκωση, βλάβη υγείας ή άσκηση ψυχολογικής βίας, καθώς και κάθε άλλη προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας απαγορεύονται και τιμωρούνται, όπως νόμος ορίζει”
το αρ 5 παρ 1, 2 και 5 (ειδικά στην παρ 5 όπου ορίζεται ότι Καθένας έχει δικαίωμα στην προστασία της υγείας και της γενετικής του ταυτότητας. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία κάθε προσώπου έναντι των βιοϊατρικών παρεμβάσεων)
το αρ 2 παρ. 1 “Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας”
Ασφαλώς είναι μεγάλη τόσο η ηθική απαξία του εγκλήματος όσο και η ποινική. Ωστόσο τέτοιες πρακτικές, δεν συνάδουν κατά την άποψή μου, με ένα Κράτος Δικαίου και παραπέμπουν στις σκοτεινές εποχές των ολοκληρωτικών καθεστώτων. (ναζισμός, χούντα κλπ).
Επίσης η σκέψη-θέση ότι εφόσον δεν επαναφέρουμε την θανατική ποινή, ας επαναφέρουμε μία λιγότερο σκληρή ή απάνθρωπη τιμωρία, τύπου εντάξει δεν τους εκτελούμε κιόλας, και ότι αυτό θα πρέπει να γίνει μία νέα κανονικότητα, μπορεί να ικανοποιεί το περί δικαίου αίσθημα της κοινωνίας την δεδομένη χρονική στιγμή και συγκυρία, ωστόσο οδηγεί αναμφισβήτητα σε επικίνδυνες ατραπούς.
Το νομικό μας οπλοστάσιο είναι πλήρες για να αντιμετωπίσει τέτοιες απάνθρωπες και εγκληματικές συμπεριφορές.
Είναι άλλο θέμα το αν τα ισόβια είναι πράγματι ισόβια και στην τελική πόση θα πρέπει να είναι η διάρκεια του εγκλεισμού για τέτοια εγκλήματα.
Περαιτέρω και καθώς ο ποινικός σωφρονισμός έχει ως αποστολή, πέρα από την καταστολή, την πρόληψη και αποτροπή δεν υπάρχουν ή δεν ξέρω κατά πόσο υπάρχουν αποδείξεις ότι τέτοιου είδους τιμωρία, ακόμα κι αν θεωρηθεί σύμφωνη με το Σύνταγμα μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά για το μέλλον.
Οπωσδήποτε το θέμα είναι υψίστης σημασίας και καλό θα ήταν τα πολιτικά πρόσωπα και δη εκείνα που κυβερνούν να μην πετάνε κουβέντες για να γίνουν αρεστά στην κοινή γνώμη, που δικαίως είναι οργισμένη με τα τεκταινόμενα. προς άγρα ψήφων.
Κλείνοντας και παραφράζοντας ελαφρά τον Μενέλαο Λουντέμη “Χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια για να γίνουν τα τέσσερα πόδια δύο. Ας μην τα κάνουμε πάλι τέσσερα”
