«Γνωρίζατε ότι δεν υπάρχουν φαράγγια στην Τσεχία;». Με την ερώτηση αυτή ο Τσέχος Γιαν Μπούτσεκ (Jan Bouček), που τον Μάιο θα βρεθεί στην Ελλάδα για να καταρριχηθεί στα φαράγγια της Πελοποννήσου, εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ γιατί ο ίδιος και η οικογένειά του χρειάζεται να ταξιδεύουν κάθε τόσο εκτός Τσεχίας, για να απολαύσουν τη μαγευτική φύση των βουνών και το αγαπημένο τους άθλημα του canyoning (κατάβασης φαραγγιών), που τους δίνει τη δυνατότητα να καταρριχηθούν σε καταρράκτες δεκάδων ή και εκατοντάδων μέτρων, να κολυμπήσουν σε ορεινές λίμνες και να σκαρφαλώσουν σε μεγαλειώδεις ογκόλιθους.
Μάλιστα, το στερνοπαίδι της οικογένειας, η δεκατετράχρονη σήμερα Μπάρμπορα, έκανε το πρώτο της «κατέβασμα» σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών, ερχόμενη σε επαφή με το canyoning σε εύκολα φαράγγια στη Σλοβενία, με τη βοήθεια και τη στήριξη της οικογένειάς της, «εξειδικευμένης» πλέον στο συναρπαστικό αυτό άθλημα. Συνολικά, ο πενηνταοκτάχρονος σήμερα Γιαν έχει επισκεφτεί 220 διαφορετικά φαράγγια σε 21 χώρες, η σύζυγός του Καθαρίνα 180, οι γιοι τους Χόνζα και Όντρα 140 και 55 αντίστοιχα (έχοντας ξεκινήσει τις καταβάσεις σε ηλικία 12 ετών ο πρώτος και εννέα ο δεύτερος) και η κόρη τους Μπάρμπορα 72.
«Η Ελλάδα είναι μια πανέμορφη χώρα, διάσημη για τη φιλοξενία και την αρχαία ιστορία της. Αλλά είναι επίσης κι ένας παράδεισος για καταβάσεις φαραγγιών! Πιστεύω ότι θα γίνει πόλος έλξης για canyoners απ’ όλο τον κόσμο στα επόμενα χρόνια» εκτιμά ο Γιαν, ο οποίος θα βρεθεί στη χώρα μας και συγκεκριμένα στο Χιλιομόδι Κορινθίας, στις 12-21 Μαΐου, προκειμένου να συμμετάσχει στο Διεθνές Φεστιβάλ Κατάβασης Φαραγγιών 2023(International Canyoning Festival Greece 2023,https://icfg.gr/).
Το βασικό άθλημα του Τσέχου canyoner -ο οποίος μεταξύ άλλων έχει «κατέβει» τον καταρράκτη Vinnufossen στη Νορβηγία, με ύψος 860 μέτρων- είναι το καγιάκ, το οποίο ξεκίνησε από την ηλικία των οκτώ ετών. «Έχω κωπηλατήσει πάνω από 350 ποτάμια σε όλο τον κόσμο. Το 2005, καθώς κωπηλατούσαμε στη Σλοβενία, στον ποταμό Σόκα, ένας φίλος μάς πρότεινε να δοκιμάσουμε το canyoning. Οι δύο γιοι μας, πολύ μικροί σε ηλικία τότε, ενθουσιάστηκαν αμέσως. Εγώ πάλι, αισθανόμουν ότι δεν μπορούσα να πηδήξω πάνω από δύο μέτρα. Νόμιζα ότι θα πέθαινα σε ένα κάθετο ραπέλ (καταρρίχηση με σχοινί) 30 μέτρων. Σκέφτηκα: δεν είναι αυτό το άθλημα για μένα, ήμουν ο χειρότερος αρχάριος που έχω γνωρίσει ποτέ (γελάει)! Αλλά άρεσε στην οικογένειά μου. Έτσι, κάναμε άλλα τρία ταξίδια με επαγγελματία οδηγό τον επόμενο χρόνο και πάλι στη Σλοβενία, αργότερα αγοράσαμε εξοπλισμό canyoning και, τελικά, ξεκινήσαμε το ταξίδι μας στα φαράγγια ως “Η οικογένεια Bouček”» εξηγεί και προσθέτει ότι, επειδή ακριβώς δεν υπάρχουν φαράγγια στην Τσεχία, η οικογένεια βελτίωνε σταδιακά τις δεξιότητές της ταξιδεύοντας αρχικά σε εύκολες ορεινές διαδρομές στη Νότια Γαλλία, τη Σλοβενία και την Κορσική.
«Πρέπει πάντα να ταξιδεύουμε για αυτό το “εξωτικό” άθλημα. Η Αυστρία είναι μεν η πιο κοντινή χώρα, αλλά τα φαράγγια εκεί είναι πολύ κρύα. Ως εκ τούτου, πηγαίνουμε συχνά στη Σλοβενία και την Ιταλία» λέει, διευκρινίζοντας ότι η οικογένεια έχει μέχρι στιγμής ταξιδέψει σε Ticino – Ελβετία, Lago di Como – Ιταλία, στα νησιά Μαδέιρα, Φλόρες, Κορσική και Ρεϊνιόν, σε Βολιβία, Κολομβία, Σκωτία, Ανδαλουσία – Ισπανία, Πυρηναία – Γαλλία, σε Αλβανία, Ισραήλ, Ομάν και Αυστρία. Στην Ελλάδα, οι Μπούτσεκ «πέρασαν υπέροχα» επισκεπτόμενοι τα φαράγγια της Κρήτης τον Οκτώβριο του 2021 κατά τη διάρκεια μιας διεθνούς συνάτησης κατάβασης φαραγγιών. Στην Πελοπόννησο, η οικογένεια θα εκπροσωπηθεί από τους γονείς, τον μεγαλύτερο γιο και πολύ καλούς οικογενειακούς φίλους canyoners κι ανυπομονεί να απολαύσει «τον ελληνικό ήλιο και τα υπέροχα φαράγγια της περιοχής».
ΑΠΕ
