Καμιά φορά θέλουμε να προσφέρουμε στους δικούς μας ανθρώπους κάτι ιδιαίτερο, κάτι ξεχωριστό. Να δώσουμε στην καθημερινότητά μας μια ρομαντική χροιά. Να την πασπαλίσουμε με όνειρα, φαντασία, δημιουργικότητα, αγνό συναίσθημα. Να εμπνευστούμε από μικρά, απλά πράγματα, να δημιουργήσουμε αφορμές για να γίνουμε κι εμείς ευτυχισμένοι δίνοντας στους άλλους λίγη χαρά. Η γυναίκα του ποιήματος θέλησε να υπερβεί τον εαυτό της και να εκφραστεί για μια φορά ελεύθερα, αποστασιοποιημένη από την κοινή λογική. Ο φόβος της όμως για τον τρόπο με τον οποίο θα δέχονταν ο αγαπημένος της την εξομολόγηση των συναισθημάτων της (πολύ φοβήθηκε πως θα ΄ταν μελό και βαρετό το ποίημά της) αλλά και η ανακάλυψη πως η συγγραφή ενός λογοτεχνικού κειμένου απαιτεί κανόνες κ συμβάσεις, την οδήγησαν στο να παραμείνει στη μαγειρική, ως μέσο έκφρασης της αγάπης της. Το φαγητό της ήταν πάντα μια σταθερή, καθημερινή φροντίδα και εκδήλωση αγάπης. Ίσως στο μέλλον να επιχειρήσει να του γράψει ένα κανονικό ποίημα…
Ευχαριστώ τον κ. Βασίλη Καραγιάννη για τη φιλοξενία του ποιήματός μου στο τελευταίο τεύχος 215-216, της Παρέμβασης. Πολύ δε μάλλον, που εμπεριέχεται μεταξύ άλλων κειμένων γνωστότατων λογοτεχνών.
Το ποίημα
Σκέφτηκα να του γράψω ένα ποίημα
λίγα στιχάκια αγάπης…
Κάθισα στο τραπέζι της κουζίνας
και πάνω στο καρό τραπεζομάντηλο, άπλωσα
το μπλοκάκι με τις συνταγές
Λίγες σελίδες πίσω πίσω είναι κενές
μα Θα χωρέσουν την αγάπη μου νομίζω
Ταυτόχρονα έβαλα το φαγητό
Ψητό νουά της κατσαρόλας
γιατί ως γνωστόν τα ποιήματα
δε χόρτασαν κανέναν
Για ώρες έψαχνα, λέξεις ανείπωτες να βρω
άνοιξα κι ένα λεξικό
Και στο μυαλό μου διαρκώς μια σκέψη τριγυρνούσε
Θα του αρέσει, Θα συγκινηθεί, μήπως γελάσει;
Άφησα το συναίσθημα να ρέει
κι όλο έγραφα κι έσβηνα, έγραφα κι έσβηνα
Μα οι ποιητάδες πάλι λένε, πως, στο ποίημα
πρέπει να πεις, με λίγα λόγια, περισσότερα
και τα σημεία στίξης να μην τα αγνοείς
και να σκεφτείς καλά, πρωτύτερα
αν θα προσθέσεις ένα και
ένα κόμμα ή τα αποσιωπητικά…
Kαι της γραμματικής η έγνοια με γυρόφερνε
Ρήμα, αντικείμενο, υποκείμενο μονολογούσα
και άραγε πως είναι η δομή;
έχει ρυθμό και μουσικότητα;
Σωστά έλεγε ένας ποιητής γνωστός
βράχο βαρύ καλύτερα να σήκωνες
παρά το άχθος ενός ποιήματος
Παιδεύτηκα ώρα πολλή
μήπως δεν ήτανε η σκέψη μου καλή;
Στο μεταξύ το ψητό έχει ετοιμαστεί
Και τα κροκάρια μέλωσαν ως έπρεπε
και τα καρότα στη σωστή στιγμή
Σειρά έχει τώρα το λευκό κρασί…
Έγινε το φαΐ μου ένα ποίημα.
Τουλάχιστον αυτό έχει επιτυχία γιατί
στην ποίηση ως φαίνεται απέτυχα παταγωδώς
Στο τέλος αναφώνησα απελπισμένη
επιτέλους δεν είμαστε όλοι ποιητές!
Γι΄αυτό του έστειλα στο κινητό ένα μήνυμα
«Σου έφτιαξα το αγαπημένο σου φαΐ
καθώς θα ΄ρχεσαι Φέρε απ΄ το φούρνο ένα ψωμί»
Πόλυ Μπλιάγκα
