Δυο χιλιόμετρα ΒΑ της Κλεισούρας σε υψόμετρο 1300μ., βρίσκεται ο αυχένας διάβαση που δημιουργείται μεταξύ των υψωμάτων Τσιούμα Μάνου του βουνού Μουρίκι (1703μ.) και Σιουμπρέτσι ή Βερμπίτσα (1680μ.) του Βιτσίου (2128μ.) γνωστός ως Νταούλι (Νταούλ΄Ντερβέν΄) .
Ο Νικόλαος Σιώκης αναφέρει ότι στους ρωμαϊκούς χρόνους κατασκευάστηκε φυλάκιο για τον έλεγχο της ορεινής διόδου στενωπού που συνέδεε την Ορεστίδα με την Εορδαία και την Λυγκστίδα.
Την στενωπό της Κλεισούρας όπου διασχίζει ο δρόμος Αμυνταίου-Καστοριάς δρασκελούσε και ένωνε την Κλεισούρα με τα χωριά του Βιτσίου, ένα πέτρινο γεφύρι. Ο Σπύρος Μαντάς στο πεντάτομο έργο του ‘’Γεφυρογραφία της Πίνδου ‘’ στον τόμο Γ΄ αναφέρει: Μονότοξο γεφύρι, αποτελούσε ουσιαστικά ανισόπεδη διάβαση, απ΄ τις πρώτες που λειτούργησαν στον ελληνικό χώρο- είχε άνοιγμα περίπου 5,50. Πάνω, κάπου στα 6.00μ., ο διάδρομος, με μήκος 10.00 και πλάτος 3,50μ., χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά από τους ντόπιους, ενώ από κάτω περνούσε ο δρόμος για τα μέρη του Αμυνταίου και της Φλώρινας.
Η όλη κατασκευή πρέπει να αποτελούσε έργο των τελευταίων χρόνων του 19ου αιώνα, και των πρώτων του 20ου. Το γεφύρι κατεδαφίστηκε το 1969 για την διαπλάτυνση του δρόμου.
Επειδή το υψόμετρο της διάβασης είναι μεγάλο και επικρατεί σχεδόν πάντα πυκνή ομίχλη, στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ένας φύλακας χτυπούσε περιοδικά νταούλι –εξ ου και Νταούλ΄Ντερβέν΄- για να προσανατολίζονται και να μη χάνουν το δρόμο οι διαβάτες και τα καραβάνια. Δεν σώζονται πολλές φωτογραφίες του γεφυριού.
Ο πολύ καλός φίλος Νικόλαος Σιώκης μου ζήτησε να το ζωγραφίσω με μελάνια και το έκανα με μεγάλη μου χαρά γιατί για το Νταούλι της ΒλαχοΚλεισούρας την κακοκαιρία και τις ομίχλες του άκουγα συχνά να κάνει λόγο ο πατέρας μου: Αντάρα να δεις να την κόβεις με το μαχαίρι.. έλεγε!Αργύρης Παφίλης / 10-11-2023
Ο Νικόλαος Σιώκης αναφέρει ότι στους ρωμαϊκούς χρόνους κατασκευάστηκε φυλάκιο για τον έλεγχο της ορεινής διόδου στενωπού που συνέδεε την Ορεστίδα με την Εορδαία και την Λυγκστίδα.
Την στενωπό της Κλεισούρας όπου διασχίζει ο δρόμος Αμυνταίου-Καστοριάς δρασκελούσε και ένωνε την Κλεισούρα με τα χωριά του Βιτσίου, ένα πέτρινο γεφύρι. Ο Σπύρος Μαντάς στο πεντάτομο έργο του ‘’Γεφυρογραφία της Πίνδου ‘’ στον τόμο Γ΄ αναφέρει: Μονότοξο γεφύρι, αποτελούσε ουσιαστικά ανισόπεδη διάβαση, απ΄ τις πρώτες που λειτούργησαν στον ελληνικό χώρο- είχε άνοιγμα περίπου 5,50. Πάνω, κάπου στα 6.00μ., ο διάδρομος, με μήκος 10.00 και πλάτος 3,50μ., χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά από τους ντόπιους, ενώ από κάτω περνούσε ο δρόμος για τα μέρη του Αμυνταίου και της Φλώρινας.
Η όλη κατασκευή πρέπει να αποτελούσε έργο των τελευταίων χρόνων του 19ου αιώνα, και των πρώτων του 20ου. Το γεφύρι κατεδαφίστηκε το 1969 για την διαπλάτυνση του δρόμου.
Επειδή το υψόμετρο της διάβασης είναι μεγάλο και επικρατεί σχεδόν πάντα πυκνή ομίχλη, στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ένας φύλακας χτυπούσε περιοδικά νταούλι –εξ ου και Νταούλ΄Ντερβέν΄- για να προσανατολίζονται και να μη χάνουν το δρόμο οι διαβάτες και τα καραβάνια. Δεν σώζονται πολλές φωτογραφίες του γεφυριού.
Ο πολύ καλός φίλος Νικόλαος Σιώκης μου ζήτησε να το ζωγραφίσω με μελάνια και το έκανα με μεγάλη μου χαρά γιατί για το Νταούλι της ΒλαχοΚλεισούρας την κακοκαιρία και τις ομίχλες του άκουγα συχνά να κάνει λόγο ο πατέρας μου: Αντάρα να δεις να την κόβεις με το μαχαίρι.. έλεγε!Αργύρης Παφίλης / 10-11-2023
