«Ενώ αντιπαθούσα την Ιστορία στο σχολείο και στο τέλος της τρίτης λυκείου υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δεν θα διαβάσω ποτέ ξανά Ιστορία, τελικά έγινα ερευνητής και μελετητής της Ιστορίας. Άλλαξα τη στάση μου απέναντι στην Ιστορία γιατί σταδιακά συνειδητοποίησα ότι μόνο μέσω της γνώσης του παρελθόντος θα καταλάβω πώς διαμορφώνεται η πραγματικότητα γύρω μου και τελικά ποιος είμαι εγώ και γιατί σκέφτομαι με τον τρόπο που σκέφτομαι. Νομίζω όλοι καθώς μεγαλώνουμε κάποια στιγμή αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη για πληρέστερη κατανόηση του παρελθόντος και άρα την κατανόηση της δικής μας ταυτότητας. Η ανάγκη για γνώση του παρελθόντος γίνεται επιτακτική, όταν συνειδητοποιούμε ότι στο σχολείο είναι πολλά αυτά που δεν διδάσκονται ενώ θα έπρεπε να διδάσκονται ή ότι κάποια από αυτά που διδάσκονται είναι διαστρεβλωμένα. Το κακό είναι ότι δεν είναι λίγοι αυτοί που προτιμούν να βρίσκουν απαντήσεις όχι στην επιστήμη αλλά σε πηγές που περισσότερο παραπληροφορούν για να πετύχουν τους δικούς τους σκοπούς παρά σε μαθαίνουν αυτά που δεν έμαθες.»
Συνέντευξη στη Γεωργία Χάρδα
Όποτε γίνεται λόγος για ένα βιβλίο ιστορίας με σφαιρική προσέγγιση, θεραπευτικές ιδιότητες και λογοτεχνικές αρετές, «ο ελληνικός εμφύλιος» του Ραϋμόνδου Αλβανού, έρχεται στη σκέψη μου.
Ο αφηγητής, ένας νεαρός ιστορικός, ο ίδιος ο συγγραφέας, καλείται από την Βουλή των Ελλήνων να αναλάβει επιστημονικός υπεύθυνος στο Πάρκο Εθνικής Συμφιλίωσης και κατά την διάρκεια της θητείας του διαπιστώνει πως έχει ταλέντο ως ξεναγός.
Ο συγγραφέας μιλάει στο Fractal για την αγάπη του για την ιστορία, τον ελληνικό εμφύλιο και τις ξεναγήσεις στο Πάρκο Εθνικής Συμφιλίωσης όπου σαν ένας γνήσιος χρονοταξιδιώτης εξηγούσε στους επισκέπτες που κρέμονταν από τα χείλη του ότι τα νομίσματα έχουν πάντοτε δυο όψεις και η κατανόηση είναι προτιμότερη από τη σύγκρουση.
Εκείνοι τον βομβάρδιζαν με ερωτήσεις. Σειρά μου…
Διαβάστε τη συνέντευξη στο fractalart.gr
