<<Σαν είναι να ξημερώσει τ’ άι – Τρίφυλλα πλόπκουμ, να πας να πάρεις λίγο αγιασμό από την εκκλησιά που θα διαβάσει ο παπάς και να ραντίσεις όλα τα αμπέλια, να κάνουνε πολλά γεννήματα, και να τα βλογήσει ο Άγιος να’ χουν καρπόν καλό τη νέα σοδειά, να βγάλουν πολλά σταφύλια οι πιρουγλιές μας και να φτιάξουμε κρασί και ρακί. Το πρώτο το κρασί να το δώσουμε στην εκκλησιά να το κάνει ο παπάς μεταλαβιά, να μεταλαβαίνει ο κόσμος,έτσι θα έχουμε ευλογία στο σπιτικό μας όλο… >>
… και σαν ξημέρωνε ο Θεός τη μέρα του, την πρώτη του Φλεβάρη, όλοι πήγαιναν να πάρουν αγιασμό ,τον αγιασμό του Άι-Τρίφυλλα ( Τρύφωνα) , να ραντίσουν και να βλογήσουν τα αμπέλια τους. Ο Παπάς, θα περάσει με το καλαντιστήρι του από αμπελώνα σε αμπελώνα , θα διαβάσει την ευχή του Αγίου Τρύφωνα, θα ανασηκώσει το πετραχήλι του και θα σταυρώσει τ’ ακλάδευτα αμπέλια… Για το καλό ,ο νοικοκύρης τ’ αμπελιού, θα κλαδέψει τρια κλαδιά στα άκρα του χωραφιού, ένα για τον Πατέρα ,ένα για τον Υιό , ένα για το Άγιο Πνεύμα, Αμήν… Και μόλις φύγει ο παπάς, το μικρό αμούστακο αγόρι θα κρυφτεί πίσω από το αμπέλι, εκεί στην άκρη και θα ακουστεί για άλλη μια φορά αυτή η στιχομυθία μεταξύ αφέντη κι αγοριού:
– που ‘σι; Που ‘σι Τρίφυλλα;
– Πισ’ απού τ’ αμπέλ’!
– Κι τι φκιάντς ικεί;
– τρώγου του σταφύλι…
Ο νεαρός θα πάρει τη θέση του Αγίου Τρύφωνα και θα ζητήσει σταφύλι από τα αμπέλια που είναι άκαρπα και παγωμένα από το χειμώνα. Ο αφέντης θα κεράσει στο παιδί σταφύλι που κράτησε και κρέμασε στο κατώγι του σπιτιού του κι αυτό ωρίμασε και έγινε ωσάν τη σταφίδα κι είναι γλυκό, πετιμέζι σκέτο… Και οι ευχές του παιδιού θα ‘ναι γλυκές: << όπως γλυκό ‘ναι το κέρασμα έτσι γλυκά να γίνουν>> !!!
Κι ο αφέντης θα ρίξει αγιασμό και στα άλλα τα χωράφια παρακαλώντας την Παπαντή που αύριο γιορτάζει να ρίξει 40 νερά , να πιει η γης, να βγάλει καρπούς πολλούς , να φύγουν τα ζιζάνια, ο κάνθαρος, ο πολυκάνθης και τόσα άλλα…
Χρόνια πολλά και καλό μήνα αγαπητοί μου…
Ο άγιος Τρύφωνας βοηθός μας και η Υπαπαντή χαρά μας…
Δημήτρης Παπατζήμος
