Συνέχεια στον αγώνα τους με μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση και συναυλία αλληλεγγύης με τον Γιώργο Νταλάρα στο εργοστάσιο της Λάρυμνας, δίνουν οι εργαζόμενοι και τα Σωματεία της ΛΑΡΚΟ στις 17 Απρίλη .
Όπως αναφέρθηκε στη γενική συνέλευση του Σωματείου εργαζομένων στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα, καθώς και όπως κάνουν γνωστό τα Σωματεία στην κοινή ανακοίνωση τους μετά την συνάντηση στο υπουργείο Εργασίας, στην απεργιακή συγκέντρωση 17 Απρίλη στη Λάρυμνα θα πραγματοποιηθεί συναυλία αλληλεγγύης στον αγώνα τους, με τον Γιώργο Νταλάρα.
Πρόκειται για ένα ακόμα μεγάλο σταθμό στον αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, τον οποίο έχει στηρίξει πλήθος μουσικών και ερμηνευτών, τόσο μέσα από καλλιτεχνικά προγράμματα σε απεργιακές συγκεντρώσεις όσο και μέσα από συναυλίες αγώνα και αλληλεγγύης, τόσο στο εργοστάσιο της Λάρυμνας όσο και στα Ψαχνά Εύβοιας.
«Πάγωσ’ η τσιμινιέρα κι απ’ έξω από την πύλη…»
Ήταν Οκτώβρης του 1976 όταν κυκλοφόρησαν «Τα τραγούδια μας», σε στίχους Φώντα Λάδη και μουσική Μάνου Λοΐζου, με ερμηνευτή τον Γιώργο Νταλάρα. Ανάμεσα στα τραγούδια που αποτελούν διαχρονικά ύμνους των εργατικών – λαϊκών αγώνων ξεχωρίζει το «Πάγωσε η τσιμινιέρα».
Την ίδια χρονιά (1976), το Σωματείο Εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ αποχτά μέσα από μαζική γενική συνέλευση ταξική διοίκηση και λίγους μήνες αργότερα, τον Γενάρη του 1977 θα ξεκινήσει η συγκλονιστική νικηφόρα απεργία των 110 ημερών. Ένας μεγαλειώδης αγώνας των εργατών της ΛΑΡΚΟ κόντρα στην τρομοκρατία, τη βία, τις απειλές, τις προβοκάτσιες της μεγαλοεργοδοσίας Μποδοσάκη.
Σήμερα, 47 χρόνια απ’ όταν «άναψε» η «Τσιμινιέρα» των Φώντα Λάδη – Μάνου Λοΐζου, της ΛΑΡΚΟ «οι μηχανές σκουριάζουν» στη Λάρυμνα και η τσιμινιέρα «παγώνει». Η μοναδική βιομηχανία στην Ευρωπαϊκή Ένωση που παράγει σιδηρονικέλιο με δικά της μεταλλεύματα, τα οποία αντιστοιχούν στο 90% των συνολικών κοιτασμάτων σε όλη την ΕΕ, ξεπουλιέται από την κυβέρνηση εν μέσω ανταγωνισμών των «επενδυτών» που σαν τα κοράκια αρπάζουν την περιουσία του λαού.
Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ και τα σωματεία τους εδώ και σχεδόν τέσσερα χρόνια δίνουν μεγαλειώδη αγώνα για να κρατηθεί η ΛΑΡΚΟ «ζωντανή», υπερασπιζόμενοι τις προτάσεις τους για ενιαία λειτουργία και ανάπτυξη της επιχείρησης προς όφελος των εργαζομένων και του λαού.
