Πραγματοποιήθηκε χθες η συνάντηση της κυβέρνησης με τους θεσμούς (δανειστές) για την αύξηση του κατώτατου μισθού. Η κυβέρνηση ζήτησε αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 10%. Ο χρόνος ο οποίος επιλέχθηκε δεν είναι τυχαίος. Ούτε τυχαία ήταν η προ ολίγων ημερών άφιξη στην χώρα της Μέρκελ. Προφανώς υπήρξε συμφωνία για ένα “δωράκι” με την ψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών. Πέρα όμως απ αυτό καλό είναι να ξέρουμε με βάση ποιο δείκτη αποφασίζεται η αύξηση των μισθών. Ο βασικός δείκτης είναι η παραγωγικότητα της εργασίας σε σχέση με τις χώρες που έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Οι χώρες αυτές είναι η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία.
Κατά το 2018 με βάση τα στοιχεία της Eurostat, και όχι του Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ, το μικτό ημερομίσθιο των χωρών αυτών είναι ως εξής:
Ελλάδα 11,4 €, Ισπανία 19,7 €, Ιταλία 23,00 € Πορτογαλία 11,5. Αντίστοιχα με έτος βάσης το 2010 = 100, η παραγωγικότητα της εργασίας ανά ώρα των χωρών είναι: Ελλάδα 93,10, Ισπανία 107,20, Ιταλία 101,50, Πορτογαλία 102,7. Από τα στοιχεία αυτά προκύπτει ότι η παραγωγικότητα της Ελλάδος υποχώρησε, ενώ των άλλων όλων των χωρών αυξήθηκε. Αν λοιπόν κάποιοι δικαιούνται να απεργούν και να διαμαρτύρονται είναι πρωτίστως οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι, οι οποίοι προφανώς έμαθαν ότι για την κρίση δεν φταίνε οι γερμανοτσολιάδες, ανασκουμπώθηκαν και απ ότι φαίνεται βλέπουν φως στο τούνελ. Αντίθετα εμείς με την αύξηση του 10%, για την οποία ως φαίνεται έχουν συμφωνήσει οι θεσμοί θα ανέλθει το ημερομίσθιο σε 12,54 €. Κατά πολύ πάνω από την άμεσα συγκρίσιμη χώρα την Πορτογαλία.
Αυτό σημαίνει υποχώρηση της παραγωγικότητας, αύξηση των εισαγωγών, μείωση των εξαγωγών και εν τέλει αύξηση του εμπορικού ελλείμματος της χώρας. Αυτό θα δημιουργήσει αύξηση της ανεργίας είτε εξ αιτίας του κλεισίματος των επιχειρήσεων των μικρομεσαίων, είτε εξ αιτίας μη νέων προσλήψεων ειδικά των νεοεισερχομένων στην αγορά εργασίας ειδικευμένων και ανειδίκευτων. Αν δε το συνδυάσουμε με την προχθεσινή διεθνή έρευνα ότι η Ελλάδα υποχώρησε στην διεθνή κατάταξη της καινοτομίας και της τεχνολογίας, σημαίνει ότι και το νέο επιστημονικό προσωπικό που βγαίνει τώρα από τα Ελληνικά πανεπιστήμια θα οδηγηθεί στο εξωτερικό. Θα συνεχίζεται λοιπόν η αιμορραγία της φυγής των νέων στο εξωτερικό.
Ως φαίνεται η χώρα δεν έμαθε ή δε θέλει να μάθει τίποτα για τις αιτίες της κρίσης που μας οδήγησαν στην χρεοκοπία. Συνεχίζουμε να ζούμε στο αυτοαπατικό σύμπαν που μας έχουν δημιουργήσει οι Έλληνες πολιτικοί και που βιώνουμε σχεδόν ηδονικά εμείς οι Έλληνες, αδυνατώντας να αντιληφθούμε ότι διώχνουμε τα παιδιά μας, σβήνουμε το μέλλον τους άρα και το μέλλον της χώρας, προκειμένου εμείς (οι γονείς) να διατηρήσουμε το σημερινό επίπεδο που δεν το δικαιούμαστε αλλά το κλέβουμε από τα παιδιά μας.
Και κάτι άλλο το οποίο είναι ακόμη πιο ανησυχητικό. Από πότε κυρία Μέρκελ, τίθεται σε διαπραγμάτευση η ανταλλαγή των Ιστορικών, πολιτιστικών αξιών με τις αξίες του ευρώ; Μήπως ο Λεωνίδας είπε στους Πέρσες πόσα μου δίνεται για να φύγω από τις Θερμοπύλες; Μήπως διάβασες πουθενά ότι ο Κολοκοτρώνης, ο Αναγνωσταράς, ο Μαυρομιχάλης είπαν στους Τούρκους, πόσα μας δίνεται ωρέ, για να μη μπούμε στην Τριπολιτσά; Μήπως διάβασε κανένας απ εμάς ότι ο Παύλος Μελάς είπε στους Βούλγαρους και στους Τούρκους, πόσα μου δίνεται για να φύγω πίσω στην Αθήνα; Φυσικά αυτό είναι άσχετο με το ένα είναι σωστή η όχι η συμφωνία των Πρεσπών, φυσικά και πρέπει να αναγνωριστεί μία χώρα την οποία κρατάμε όμηρο αφενός, αλλά αφετέρου πρέπει να αποδείξει κι αυτή ότι σέβεται τον πολιτισμό και την ιστορία του γείτονά της, και δεν θα αποτελέσει ένα ακόμη μελλοντικό εργαλείο στην στρατηγική του Πανσλαβισμού της Βαλκανικής. Το θέμα είναι η αξιοπρέπεια της χώρας. Η χρεοκοπία της χώρας δεν είναι οικονομική. Είναι πρωτίστως πολιτισμική και κρίση και κατάπτωση των ηθικών αξιών, που τις ανταλλάσσουμε πολύ εύκολα με τις αξίες του ευρώ. Και το χειρότερο είναι το κατάλαβαν και οι ξένοι…
