Απέφυγα να γράψω κάτι για τις εκλογές. Με ρωτούν κάποιοι γιατί. Πιστεύω ότι είναι “υπερφορτωμένο το σύστημα “. Ο κόσμος έχει κουρασθεί. Επί μήνες προεκλογική περίοδο για τα δημοτικά και τις Ευρωεκλογές κοντεύουμε να “φάμε” το καλοκαίρι ‘αμάσητο”. Παρ΄όλα αυτά παρακολούθησα λίγα και επιλεγμένα άρθρα και προβληματισμούς.
Προσωπικά με ενδιαφέρουν πρώτα τα τοπικά ζητήματα ,η φυγή των νέων,η ανεργία,η κατάρρευση της γουνοποιίας,οι νέοι δρόμοι στην γεωργία και κτηνοτροφία,αλλά και άλλα που δεν παίζουν τόσο πολύ στην επικαιρότητα. ,το μεταναστευτικό ζήτημα,η τεχνολογία,τα ρομπότ και οι θέσεις εργασίας που χάνονται,η οικολογία,Η κλιματική αλλαγή, η κατανομή του πλούτου ,το τραπεζικό σύστημα,ο ανταγωνισμός Ευρώπης Αμερικής,η απομόνωση Αμερικής, η Κίνα με τα φτηνά προϊόντα της,οι δασμοί,κλπ.Τα πρώτα ασφαλώς και μπορούμε να κάνουμε κάτι,τα δεύτερα ,τα μεγάλα θέματα δεν μπορεί να τα λύσει η Ελλάδα. Δεν μπορεί όμως και δεν πρέπει να καθηλωθεί στον εμφύλιο και στο παρελθόν. Γιατί δεν θα λύσουμε κανένα θέμα επιμένοντας σε ιδεολογίες που έχουν ξεπεραστεί εδώ και καιρό.Πρέπει να ασχοληθούμε με το σήμερα και το αύριο.
Η αριστερά έχοντας αυτοχρισθεί “προοδευτική” είναι εγκλωβισμένη στις ιδεοληψίες της .Μερικές φορές ακούγοντας τους εκπροσώπους της ,νομίζω ότι υποσυνείδητα προσπαθεί να δικαιώσει τον παππού ή τον Θείο που τον εξιστορούσε ιστορίες από τον εμφύλιο.Βάζουν τόσο πολύ παρελθοντολογία στις τοποθετήσεις τους.Ευτυχώς που η συμμετοχή μας στην Ευρώπη την εγκλώβισε και δεν έκανε το άλμα στο κενό μετά το δημοψήφισμα. Βέβαια η πραγματικότητα την έδωσε ένα χαστούκι το 15 κατάλαβε ότι δεν μπορείς να ζεις με ιδέες που δεν ταιριάζουν με το σήμερα. Επειδή είναι ένας βασικός πόλος ελπίζω η αντιπολίτευση να την κάνει καλύτερη και να εκσυγχρονιστεί.
Η κεντροδεξιά από την άλλη εκ των πραγμάτων επί πολλά χρόνια σε άμυνα από την αριστερή ιδεολογική ηγεμονία,έχοντας πια σαν δεδομένο την αποτυχία της αριστεράς και των δεξιών συμπληρωμάτων της στις περισσότερες επιλογές της ,άρχισε δειλά δειλά να προβληματίζεται και να βγάζει έναν προβληματισμό του σήμερα. Έχει όμως δρόμο.Πολύ δρόμο. Φαίνεται ότι πολύς κόσμος είναι μαζί της. Χρειάζεται να παρακολουθήσει τα σύγχρονα ρεύματα που κυριαρχούν στις δυτικές κοινωνίες ,τις οικονομικές επιδόσεις ανά τον κόσμο διαφόρων κρατών,τις ισορροπίες σε διεθνές επίπεδο. Πρέπει να δει με άλλο μάτι το κράτος ,την αξιολόγηση επί της εργασίας και μόνο όλων των δημόσιων λειτουργών και των υπηρεσιών,την εμπέδωση του κράτους δικαίου,την θωράκιση της δικαιοσύνης,την παιδεία,την υγεία,την προσαρμογή της οικονομίας μας. Πρέπει να χαράξει άλλη πολιτική αποτελεσματική και απηλλαγμένη από τα μικροσυμφέροντα.Το θετικό είναι ότι όλα αυτά την κάνουν πιο σοβαρή,δεν έχει εκδικητικό πνεύμα στις τοποθετήσεις της.Φαίνεται ότι κάτι κινείται προς την σωστή κατεύθυνση. Μένει να αποδεχθεί στην πράξη! Γιατί όπως πρόσφατα αποδείχθηκε,άλλο να λες και άλλο να κάνεις.Άλλο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης και άλλο αχρείαστο μνημόνιο .Γι αυτό και επειδή ο κόσμος κουράστηκε διαψεύστηκε,ξεγελάστηκε δεν αντέχει άλλο.
